Mendoj se është shumë e rëndësishme për etimologjinë e fjalëve të gjuhës shqipe refuzimi i etimologjive të rreme.
Ne gjuhen hebraike të "unë jam me fat" mund te ndertohet si בָּרוּךְ הַשֵּׁם (bah-ROOKH hah-SHEM) - faleminderit Zotit (fjalë për fjalë, i bekuar është Zoti) ku בָּרוּך (Barukh) kupton 'i bekuar' ne gjuhen hebraike dhe Hashem kupton Zot.
Shihet qartë lidhja mes bekoj, bekuar të shqip me barukh të hebraisht, dhe nga kjo thjesht bie etimologjia e pseudogjuhëtarëve Topalli dhe Orel, ku thonë se shqipja 'bekoj' është huazuar përmes latinishtes vulgare nga latinishtja benedicaō ("Unë bekoj").
“Bene di ka” vjen nga "ke te beren(miren) nga DI". DI është dielli që priftërinjte latine e kthyen në fjalën Dio/Zot.
Bekoj është aq e thellë sa nuk mund ta shpjegojnë as latinishtja vulgare, as hebraishtja dhe arabishtja me "meka" (b>m).
Ne gjuhen hebraike të "unë jam me fat" mund te ndertohet si בָּרוּךְ הַשֵּׁם (bah-ROOKH hah-SHEM) - faleminderit Zotit (fjalë për fjalë, i bekuar është Zoti) ku בָּרוּך (Barukh) kupton 'i bekuar' ne gjuhen hebraike dhe Hashem kupton Zot.
Shihet qartë lidhja mes bekoj, bekuar të shqip me barukh të hebraisht, dhe nga kjo thjesht bie etimologjia e pseudogjuhëtarëve Topalli dhe Orel, ku thonë se shqipja 'bekoj' është huazuar përmes latinishtes vulgare nga latinishtja benedicaō ("Unë bekoj").
“Bene di ka” vjen nga "ke te beren(miren) nga DI". DI është dielli që priftërinjte latine e kthyen në fjalën Dio/Zot.
Bekoj është aq e thellë sa nuk mund ta shpjegojnë as latinishtja vulgare, as hebraishtja dhe arabishtja me "meka" (b>m).
Comments
Post a Comment