Farmak
Nga "greqishtja" e vjetër φάρμακον/farmakon
Ka etimologji të paqartë.
Sipas Pokorny (1959) e lidh atë me rrënjën greke φαρ- si në φάρος (pháros, "plot") dhe φάρυγξ (phárunx, "fyt"). Gjuhetaret sot e lidhin nga një proto-indo-evropian *bʰer- ("për të prerë, shpuar, gërvishtur "), d.m.th., një bar ose rrënjë mjekësore si diçka e prerë ose e gërmuar, e ngjashme me protogjermanishten *burōną ("për të shpuar") - rezultat i një përzierjeje me *bazją ("kokrra të kuqe") - dhe latinisht feriō (" godit, pre, vrit,”). Krahasoni për më tepër letonisht burt ("të gdhendësh (shenjat, në një pemë), të sjellësh magji").
Një etimologji paragreke është propozuar nga R. S. P. Beekes.
Mendoj që rrënjët që gjuhetaret sugjerojne duken qartë vijnë nga një fjalë e parë por ngateŕrohen me performanca e tyre kuptimore sepse ndjekin me shumë formën e fjalëve, jo kuptimin thelb të mundshëm të parë të saj. Të gjitha këto forma dialektore të një gjuhe të parë i lidh vëtëm gjuha shqipe me kodet e saj si gjuha e parë krijuese e konceptit.
Mendoj që farmak vjen nga e thartë, e cila vjen nga ndjesia kur një ther, thik, gjë e mprehtë ta ther, thikon gjuhën. Është një rotullim i therka-m, therkon dhe th>f, forma dialektale me rrënje nga gjuha shqipe.
Është thjesht metaformizimi i ndjenjës njerëzore kur pritemi nga një objekt i mprehtë me ndjenjën kur hamë diçka të thartë, të hidhur, e cila nuk të jep ndjesine neutrale, të zakonshme të objekteve të tjera që fusim në gojë. Pra, mendimi i pare lidhet me ndjesinë që kemi kur futim në gojë një objekt të thartë dhe metafora e dhimbjes kur pritemi nga një objekt i mprehtë dhe emri i shkaktuesit te saj dhe mbiemri i krijuar prej tij bëhet burimi i krijimit të fjalës së re. Rrënja e fjalës vjen nga bashkimi ther-kon dy fjalë të gjuhës shqipe, nje nga 8 dimensionet dhënëse të gjuhës shqipe.
Uniteti prej një qëndre-fjalë i gjuhës shqipe:
THIK>THER>THART>THER-KON ose THARKON
Pra bazuar në Gegnisht është " me kon e thartë", MA-KON-THART ose THAR(T)-MA-KON bëhet THARMAKON>FARMAKON
Nga "greqishtja" e vjetër φάρμακον/farmakon
Ka etimologji të paqartë.
Sipas Pokorny (1959) e lidh atë me rrënjën greke φαρ- si në φάρος (pháros, "plot") dhe φάρυγξ (phárunx, "fyt"). Gjuhetaret sot e lidhin nga një proto-indo-evropian *bʰer- ("për të prerë, shpuar, gërvishtur "), d.m.th., një bar ose rrënjë mjekësore si diçka e prerë ose e gërmuar, e ngjashme me protogjermanishten *burōną ("për të shpuar") - rezultat i një përzierjeje me *bazją ("kokrra të kuqe") - dhe latinisht feriō (" godit, pre, vrit,”). Krahasoni për më tepër letonisht burt ("të gdhendësh (shenjat, në një pemë), të sjellësh magji").
Një etimologji paragreke është propozuar nga R. S. P. Beekes.
Mendoj që rrënjët që gjuhetaret sugjerojne duken qartë vijnë nga një fjalë e parë por ngateŕrohen me performanca e tyre kuptimore sepse ndjekin me shumë formën e fjalëve, jo kuptimin thelb të mundshëm të parë të saj. Të gjitha këto forma dialektore të një gjuhe të parë i lidh vëtëm gjuha shqipe me kodet e saj si gjuha e parë krijuese e konceptit.
Mendoj që farmak vjen nga e thartë, e cila vjen nga ndjesia kur një ther, thik, gjë e mprehtë ta ther, thikon gjuhën. Është një rotullim i therka-m, therkon dhe th>f, forma dialektale me rrënje nga gjuha shqipe.
Është thjesht metaformizimi i ndjenjës njerëzore kur pritemi nga një objekt i mprehtë me ndjenjën kur hamë diçka të thartë, të hidhur, e cila nuk të jep ndjesine neutrale, të zakonshme të objekteve të tjera që fusim në gojë. Pra, mendimi i pare lidhet me ndjesinë që kemi kur futim në gojë një objekt të thartë dhe metafora e dhimbjes kur pritemi nga një objekt i mprehtë dhe emri i shkaktuesit te saj dhe mbiemri i krijuar prej tij bëhet burimi i krijimit të fjalës së re. Rrënja e fjalës vjen nga bashkimi ther-kon dy fjalë të gjuhës shqipe, nje nga 8 dimensionet dhënëse të gjuhës shqipe.
Uniteti prej një qëndre-fjalë i gjuhës shqipe:
THIK>THER>THART>THER-KON ose THARKON
Pra bazuar në Gegnisht është " me kon e thartë", MA-KON-THART ose THAR(T)-MA-KON bëhet THARMAKON>FARMAKON
Comments
Post a Comment