πείθω etymology.

Në se nuk di shqipen nuk mund të kuptosh gjithë methanologjinë që është krijuar me anë të saj. Sot tymoset e vërteta me emra si "greke" ose "latine" të librave të shkruara nga kishat.
Në mitologji (me than me gojë) Peithō sipas "greqishtes" se vjetër, ose më saktë sipas shqipes PEITHA, Πειθa. Peitha, sipas interpretimeve te librave të kopjove të kopjove që nuk mund te verifikohen që janë kopjo kupton 'Bindje seksuale'
Ajo zakonisht paraqitet si një shoqëruese e rëndësishme e Afërditës që gjuha shqipe të hap dritaren e dritës së dijes duke thene Aprodita është ajo që ap(jep) rro, dhe shihet kur afrohet dita.
E kundërta e Peithos është Bia, personifikimi i forcës, ku mesa duket shkruesit i kanë heq TH-në.
Pse Bia është e kundërta?
A është në drejtim të kundërt me të?
Peitho është para dhe Bia është pas?
Bia personifikim i forces.
Në shqipe thuhet "ai nuk ka bythë", në kuptimin që ai nuk është i fortë ose i aftë të bëjë një diçka që do bythë ta bësh. Pra, me sa kuptohet nga idioma e gjuhës me te vjetër PIE, bythë në kuptimin figurativ kupton edhe forcë, aftësi.
Peitho ose Peitha sepse ajo ishte femër, imagjinohej si një perëndeshë dhe nganjëherë një fuqi abstrakte me emrin e saj të përdorur edhe si emër i zakonshëm dhe i përveçëm.
Ka dëshmi se Peitho u referua si një perëndeshë përpara se ajo të referohej si një koncept abstrakt, gjë që është e rrallë për një personifikim mitologjik.
Nga leximi i shkruesve të librave të kopjove të kopjove që nuk mund te verifikohen që janë kopjo, habitërisht Peitha përfaqëson bindjen seksuale?
Çlidhje ka Peitha me seksin?
Dhe shqipja përsëri jep dritë sepse është gjuha shqipe që ka krijuar fjalën dhe konceptin e parë. Peitha ka lidhje me seksin sepse është emri për organi gjenital femëror në gjuhën shqipe.
Ajo lidhet gjitjashtu me artin e retorikës, ose artin e rethores sipas gjuhës që ka krijuar fjalën, kuptohet nga shqipja pse peitha ka lidhje me rethin, ose më saktë me pinktogramin e TH.
Kjo eshte nje evidence që gjuha shqipe ka qene shkruar shumë kohë me pare, por kopjuesit e librave kopjo të kopjove ja fshinë autorsinë gjatë mesjetë së errët të dominimin të kishave.
Dhe ku del hapur autorsia e saj nga librat e kopjove?
Nonnus i jep asaj një rol në martesën e Ilirëve Kadmi dhe Harmonia, Kadmit dhënësit të alfabetit të parë, pasi ajo i shfaqet Kadmit në formën e një skllaveje të vdekshëme dhe e mbulon Kadmin në një mjegull për ta çuar atë të padukshëm përmes Samothrakës në pallatin e Electra, nënës birësuese të Harmonisë.
Dhe në librat e kopjove Plutarku përshkruan rolin e Peithes në harmoninë ndërpersonale në Moralia, ku ai thotë se brënda një martese Peitha mund të bëjë bashkëshortët të arrijnë dëshirat e tyre pa u grindur. Kush e njeh mirë Peithen e kupton arsyet e mosgrindjes, ku shkencërisht shkenca thotë se seksi qeteson, shëron neourozat (Zigmund Frojd).
Por, Peitha mund të jetë një forcë shkatërruese kur përdoret për joshje ose përfitime personale egoiste, si për shëmbull te Agamemnoni ku Klitemnestra mallkon Peithon për vjedhjen e Helenës nga Parisi dhe ajo përdor bindjen për të bindur Kasandrën të hyjë në shtëpi për ta vrarë.
Kush e njeh mirë Peithen e kupton arsyet gjithashtu e grindjes midis meshkujve, ku lufta e Trojës eshte nje dëshmi e kësaj force shkatërruese.