Kodet e gjuhës shqipe.
Briri është numri 2, shuma e dy I-ve të lidhura në një B (B-ashk). Nga Bri u formua koncepti i ri për numrin Dy si Bi, fjala bigë, shkopi me bigë, bigáçja e shqipes e tregon fare hapur origjinen Bi te kuptimit te numrit dy.
Tani, pasi lexoni zbulimin tim, lexoni më poshtë se sa qesharake tingëllon etimologjia e greqishtes, latinishtes dhe gjuhës PIE.
bi-
element fjalëformues që do të thotë "dy, që ka dy, dy herë, dyfish, një herë në dy", etj., nga latinishtja bi- "dy herë, dyfish", nga latinishtja e vjetër dvi- (në lidhje me sanskritishten dvi-, greqisht di-, dis-, anglishtja e vjetër twi-, gjermanisht zwei- "twice, double"), nga rrënja PIE *dwo- "dy."
Pse është "një herë në dy"? Nga cili burim buron kjo semantike? Duhet të ketë një burim kuptimor të pare.Nga cila gjuhë e ka origjinën ky koncept? Cila pjesë e fjalës BI kupton njishin dhe si bëhet dyfishimi i njishit, cila pjesë e fjalës bën dyfishimin?
Mund të shpjegoje fjalën BI latinishtja, greqishtja?
Këtë e shpjegon vetëm shqipja:
Ku "i" sipas Gegnishtes është numri nji dhe B është bashkuesja e tyre, sipas njësive të gjuhës shqipe bashke, mbledh dhe sipas fjaleve piktogtamike Bri, ose Bigë te cilat nuk e kanë rastesi shumatoren e elementëve perbëres në dy. Po e perjashtoj tërë evidencen dhe po lë vetëm fjalën BRI ku është tepër e dukshme lidhja me numrin dy, bashkimi i dy i-ve=1, i+i=dy, ku B është mbledhsja e tyre, bashkuesja e tyre.Thjesht numeroni numrin e brirëve dhe bëni mbledhjen e thjeshtë aritmetike.
Kjo i jep fund origjinës së gjuhëve indo-evropiane, greke, latine, angleze deri ne sanskrite. Piramida e tyre e rreme shpërbëhet menjëherë. Gjithashtu shkatërron teorinë bazë të ndërtimit te gjuhës të gjuhësisë bashkëkohore. Gjithashtu ul shumë prestigjin e shtëpive nga erdhën dy gjuhët e mëdha të shkruara greqishtja dhe latinishtja.
Përpara shqipes, dikur gjuha kryesore, sot ajo është e brishtë, e vogël për nga popullsia që e flet, rreshtohen këta gjigantë të sotëm, që ruajnë në çdo mënyrë status quo-në e gënjeshtrës së sotme të origjinës së gjuhës me të gjitha mjetet dhe mënyrat. Prandaj ka dhe do të ketë gjithmonë Topalle, Omare dhe Orele.
Në Dy është Y=2, ndërsa Bri=Bashkimi i 2 I's B(I+I)=Y=2. Kështu flet shqip brenda fjalëve. Gjuhëtarët kujtojnë se vjen nga Bri. BR bëhet dhe bashkohet, BR I N'DI Ze. Z është i mbyllur
E para fjalë duhet të ketë qënë BRY, Y mban piktogramin e Bririt. Rindërtimi i fjalës së parë shqipe:
BRINDIZE
BRY N DY ZË
ku BRY=DY
BER Y=2
Jane piktograme dhe numra në të njëjtën kohë.
Gjuhët e kishave, greqishtja e vjetër dhe latinishtja hoqen B-në nga greqishtja dhe Y nga latinishte me qëllim, sepse janë kode të hapura dhe do dilte hapur fonetikisht rrjedhja nga shqipja, ku këto piktograma janë dhe shkronja njekohësisht dhe marrin kuptim të plotë vetem në fjalë të ndërtuara me to në gjuhën shqipe. B është një nga kodet kryesore fjalëformuese të gjuhëve greke dhe latine, dhe gjuheve europiane në përgjithësi, por e fshehur si V në greqisht dhe F kryesisht në latinisht.
Bri, mbroj, vrimë, corno e italishtes dhe horn e anglishtes.Fjalë në dukje të palidhura me njëra-tjetrën dhe corno dhe horns pa lidhje me gjuhën shqipe.
Ju mund të dalloni lehtësisht praninë e R në to si dhe dytingujt dhe piktogramat e ngjashme BR, VR dhe KR.
Dikush mund të thotë që ato jane vetëm shkronja, ndërsa gjuha shqipe origjina e parë e tyre, thote ato nuk janë vetëm shkronja. Të tre diftongjet lidhen me I, me atë që sot kujtojmë se është thjesht vetëm një zanore I(i), dhe kanë fjalë me një kuptim specifik në shqip si Bri, Vri dhe Kry.
Arsyen e ndodhjes së R në to ju tashmë e dini nga artikujt e mit.
R përfaqëson formën e tyre ku objekti i emërtuar ka një formë rrethore, të rrumbullakët ose me rreze.
Vrima nuk përjashtohet nga ky rregull, sepse vetë vrima ka formë rethore, të një cilindri, një formë rrethore në një një thellësi te caktuar, koncepti i tridimensionshit i krijuar nga ne njerzit modern.
Ndërsa vrima vetë si fjalë vjen nga ngjashmëria keyesore e vrimës me piktogramin e I-së metafora e I-së. Vër'I është një vrimë, ashtu si ndërtimi i një briri, por është një I e futur në tokë, ose në një objekt tjetër. Eshte gjithashtu në versionin *bir në Gegnisht.
Brirët dhe vrimat kanë një lidhje piktografike me një ndryshim të vogël se briri është një I ne formë rethore, reth në një dimension, atë terthor, ose me saktë me gjuhën që e ka krijuar në dimension *theror, dhe I në dimensionin tjetër, në dimension gjatësor, cilënder me gjuhën e sotme, ose një objekt RI në tri dimensioone, çka është e dukshme prej syrit njerëzor nga jashtë britit, objektit , ndërsa vrima është negative e bririt, e padukshme nga ana e syrit njerëzor, nga brënda objektit, por të dyja kishin të njëjtën një formë “RI” për ndërtuesin e parë, ndryshimi në to e jep B është simbol i bërjes-bashkimit te dukshëm, të jashtëm I-ve, dhe V simbol i hyrjes se një I-je, drejt brëndësisë së një onjekti. Duket sikur V-ja aty është rastësisht. Nuk është rastësisht. V simbolizon futjen e I-së, natyrën hyrëse dhe brëndësore të saj.
Pse në Geg është *bir?
Geg është shumë më e vjetër dhe mendoj që *bir është ndërtim që nuk merr ne konsiderate natyrën hyrese V specifike të vrimes. *Bir e Geg është thjesht "Bër I" ku R është rotulluar brënda fjalës, dhe ku B është simboli i bërjes së formës se vrimes, si "bër I", një nga dimensionet e B, si bëj dhe bërësi i fjales ka injoruar natyren e objektit te emëruar nëse natyra e tij eshte një I hyrëse, e brëndshme apo një I dalëse,e jashtme . B dhe V janë të natyrës së kundërt si kode. B ka lidhje me bashkimin e dy formave te jashtme në nje të vetme, evidenca te trera janë si tek buzë, bythë, etj, ndërsa V bashkimin e dy formave te brëndshme te natyrës hyrëse, futëse.
Dikush mund të mendoj që *bir e Geg ose *vrimë vinë nga transformime fonetike të njera tjetrës. Une nuk mendoj se janë ose vinë transformime fonetike. Gegnishtja si gjuhë primordiale i ka pothuaj zero transformimet fonetike gjatë kohës së ekzistencën së saj qysh prej fillimit, për arsyen e thjesht llogjike se është një gjuhe që bazohet mbi njërrokshin dhe një transformim fonetik do sillte ndryshimin e kuptimit të fjalës. Ndërsa vrimë mendoj që është nje evolim i gjuhës shqipes gjatë kohës, një saktësim i ndërtimit te fjalës së parë të Geg "bir.
Nga ana tjetër, jo çdo objekt fizik që ekziston në natyre mund të shkaktojë një vrimë nëse e përdor me qellim për "me hap i bir", për respekt të Gegnishtes avetores së gjuhes PIE, një vrimë mbi një objekt të caktuar. Duhet të jëtë një objekt I që të hapi një objekt I. Një vrimë shkaktohet nga një objekt me forme I si shiiiigjete, thiiike, gjiiilpëre, ose përdorimi i një briri, ose në kohët moderne nga një DRILL në anglisht, një objekt me forme I që rrotullohet R me qëllimin për të hyrë dhe për të bërë një vrimë. Shikoni si është ndërtuar fjalia moderne angleze DRILL, sa afër është me fjalën BRI.
Provat në krijesat e gjalla sugjerojnë se kafshët me brirë, me ketë objekt dyfish i I-ve të mprehta mbi kokë, nëse përdoret mund të bëjë një vrimë në trupin tënd dhe kafshët i përdorin ato kur sulmohen nga kafshë të tjera mishngrënëse.
Brirët, për shëmbull, funksioni i tyre kryesor tek lopët është mbrojtja kundër grabitqarëve. Kjo për shkak se lopët ishin kafshë pre e mishngrënësve dhe kishin vetëm brirët e tyre për të mbrojtur veten, viçat dhe bagëtitë e tjera në tufën e tyre përpara se të zbuteshin.
Ne ende nuk e kuptojmë shumë mirë evolucionin. Por ka prova që evolucioni ka krijuar një armë mbrojtëse për çdo kafshë.
A ka lidhje fjalës *bri me fjalën *mbroj në shqip?
Briri është simboli i Pirros së Epirit dhe Gjergj Kastriotit dhe mendoj se lidhet me konceptin e mbrojtjes apo aftësisë për të reaguar nëse sulmohesh.
Italian corno, and horns në anglisht origjinojnë nga një burim tjetër formues, po ashtu nga një fjale shqipe, nga fjala *krye, sepse janë në pjesën e sipërme të kokës së kafshës, janë pjesë e kokës së kafshës.
Gjuhëtaret e PIE pak a shumë e kanë gjetur rrënjën e Corno dhe horns si *ker, por nuk e përmendin gjuhën amë t'kësaj fjale, gjuhën shqipe.
Sipas tyre corno origjinon nga:
*ker- (1)
Rrënja proto-indo-evropiane që do të thotë "bri; kokë", me derivate që u referohen kafshëve me brirë, objekteve në formë briri dhe pjesëve të dala.
Tani, pasi lexoni zbulimin tim, lexoni më poshtë se sa qesharake tingëllon etimologjia e greqishtes, latinishtes dhe gjuhës PIE.
bi-
element fjalëformues që do të thotë "dy, që ka dy, dy herë, dyfish, një herë në dy", etj., nga latinishtja bi- "dy herë, dyfish", nga latinishtja e vjetër dvi- (në lidhje me sanskritishten dvi-, greqisht di-, dis-, anglishtja e vjetër twi-, gjermanisht zwei- "twice, double"), nga rrënja PIE *dwo- "dy."
Pse është "një herë në dy"? Nga cili burim buron kjo semantike? Duhet të ketë një burim kuptimor të pare.Nga cila gjuhë e ka origjinën ky koncept? Cila pjesë e fjalës BI kupton njishin dhe si bëhet dyfishimi i njishit, cila pjesë e fjalës bën dyfishimin?
Mund të shpjegoje fjalën BI latinishtja, greqishtja?
Këtë e shpjegon vetëm shqipja:
Ku "i" sipas Gegnishtes është numri nji dhe B është bashkuesja e tyre, sipas njësive të gjuhës shqipe bashke, mbledh dhe sipas fjaleve piktogtamike Bri, ose Bigë te cilat nuk e kanë rastesi shumatoren e elementëve perbëres në dy. Po e perjashtoj tërë evidencen dhe po lë vetëm fjalën BRI ku është tepër e dukshme lidhja me numrin dy, bashkimi i dy i-ve=1, i+i=dy, ku B është mbledhsja e tyre, bashkuesja e tyre.Thjesht numeroni numrin e brirëve dhe bëni mbledhjen e thjeshtë aritmetike.
Kjo i jep fund origjinës së gjuhëve indo-evropiane, greke, latine, angleze deri ne sanskrite. Piramida e tyre e rreme shpërbëhet menjëherë. Gjithashtu shkatërron teorinë bazë të ndërtimit te gjuhës të gjuhësisë bashkëkohore. Gjithashtu ul shumë prestigjin e shtëpive nga erdhën dy gjuhët e mëdha të shkruara greqishtja dhe latinishtja.
Përpara shqipes, dikur gjuha kryesore, sot ajo është e brishtë, e vogël për nga popullsia që e flet, rreshtohen këta gjigantë të sotëm, që ruajnë në çdo mënyrë status quo-në e gënjeshtrës së sotme të origjinës së gjuhës me të gjitha mjetet dhe mënyrat. Prandaj ka dhe do të ketë gjithmonë Topalle, Omare dhe Orele.
Në Dy është Y=2, ndërsa Bri=Bashkimi i 2 I's B(I+I)=Y=2. Kështu flet shqip brenda fjalëve. Gjuhëtarët kujtojnë se vjen nga Bri. BR bëhet dhe bashkohet, BR I N'DI Ze. Z është i mbyllur
E para fjalë duhet të ketë qënë BRY, Y mban piktogramin e Bririt. Rindërtimi i fjalës së parë shqipe:
BRINDIZE
BRY N DY ZË
ku BRY=DY
BER Y=2
Jane piktograme dhe numra në të njëjtën kohë.
Gjuhët e kishave, greqishtja e vjetër dhe latinishtja hoqen B-në nga greqishtja dhe Y nga latinishte me qëllim, sepse janë kode të hapura dhe do dilte hapur fonetikisht rrjedhja nga shqipja, ku këto piktograma janë dhe shkronja njekohësisht dhe marrin kuptim të plotë vetem në fjalë të ndërtuara me to në gjuhën shqipe. B është një nga kodet kryesore fjalëformuese të gjuhëve greke dhe latine, dhe gjuheve europiane në përgjithësi, por e fshehur si V në greqisht dhe F kryesisht në latinisht.
Bri, mbroj, vrimë, corno e italishtes dhe horn e anglishtes.Fjalë në dukje të palidhura me njëra-tjetrën dhe corno dhe horns pa lidhje me gjuhën shqipe.
Ju mund të dalloni lehtësisht praninë e R në to si dhe dytingujt dhe piktogramat e ngjashme BR, VR dhe KR.
Dikush mund të thotë që ato jane vetëm shkronja, ndërsa gjuha shqipe origjina e parë e tyre, thote ato nuk janë vetëm shkronja. Të tre diftongjet lidhen me I, me atë që sot kujtojmë se është thjesht vetëm një zanore I(i), dhe kanë fjalë me një kuptim specifik në shqip si Bri, Vri dhe Kry.
Arsyen e ndodhjes së R në to ju tashmë e dini nga artikujt e mit.
R përfaqëson formën e tyre ku objekti i emërtuar ka një formë rrethore, të rrumbullakët ose me rreze.
Vrima nuk përjashtohet nga ky rregull, sepse vetë vrima ka formë rethore, të një cilindri, një formë rrethore në një një thellësi te caktuar, koncepti i tridimensionshit i krijuar nga ne njerzit modern.
Ndërsa vrima vetë si fjalë vjen nga ngjashmëria keyesore e vrimës me piktogramin e I-së metafora e I-së. Vër'I është një vrimë, ashtu si ndërtimi i një briri, por është një I e futur në tokë, ose në një objekt tjetër. Eshte gjithashtu në versionin *bir në Gegnisht.
Brirët dhe vrimat kanë një lidhje piktografike me një ndryshim të vogël se briri është një I ne formë rethore, reth në një dimension, atë terthor, ose me saktë me gjuhën që e ka krijuar në dimension *theror, dhe I në dimensionin tjetër, në dimension gjatësor, cilënder me gjuhën e sotme, ose një objekt RI në tri dimensioone, çka është e dukshme prej syrit njerëzor nga jashtë britit, objektit , ndërsa vrima është negative e bririt, e padukshme nga ana e syrit njerëzor, nga brënda objektit, por të dyja kishin të njëjtën një formë “RI” për ndërtuesin e parë, ndryshimi në to e jep B është simbol i bërjes-bashkimit te dukshëm, të jashtëm I-ve, dhe V simbol i hyrjes se një I-je, drejt brëndësisë së një onjekti. Duket sikur V-ja aty është rastësisht. Nuk është rastësisht. V simbolizon futjen e I-së, natyrën hyrëse dhe brëndësore të saj.
Pse në Geg është *bir?
Geg është shumë më e vjetër dhe mendoj që *bir është ndërtim që nuk merr ne konsiderate natyrën hyrese V specifike të vrimes. *Bir e Geg është thjesht "Bër I" ku R është rotulluar brënda fjalës, dhe ku B është simboli i bërjes së formës se vrimes, si "bër I", një nga dimensionet e B, si bëj dhe bërësi i fjales ka injoruar natyren e objektit te emëruar nëse natyra e tij eshte një I hyrëse, e brëndshme apo një I dalëse,e jashtme . B dhe V janë të natyrës së kundërt si kode. B ka lidhje me bashkimin e dy formave te jashtme në nje të vetme, evidenca te trera janë si tek buzë, bythë, etj, ndërsa V bashkimin e dy formave te brëndshme te natyrës hyrëse, futëse.
Dikush mund të mendoj që *bir e Geg ose *vrimë vinë nga transformime fonetike të njera tjetrës. Une nuk mendoj se janë ose vinë transformime fonetike. Gegnishtja si gjuhë primordiale i ka pothuaj zero transformimet fonetike gjatë kohës së ekzistencën së saj qysh prej fillimit, për arsyen e thjesht llogjike se është një gjuhe që bazohet mbi njërrokshin dhe një transformim fonetik do sillte ndryshimin e kuptimit të fjalës. Ndërsa vrimë mendoj që është nje evolim i gjuhës shqipes gjatë kohës, një saktësim i ndërtimit te fjalës së parë të Geg "bir.
Nga ana tjetër, jo çdo objekt fizik që ekziston në natyre mund të shkaktojë një vrimë nëse e përdor me qellim për "me hap i bir", për respekt të Gegnishtes avetores së gjuhes PIE, një vrimë mbi një objekt të caktuar. Duhet të jëtë një objekt I që të hapi një objekt I. Një vrimë shkaktohet nga një objekt me forme I si shiiiigjete, thiiike, gjiiilpëre, ose përdorimi i një briri, ose në kohët moderne nga një DRILL në anglisht, një objekt me forme I që rrotullohet R me qëllimin për të hyrë dhe për të bërë një vrimë. Shikoni si është ndërtuar fjalia moderne angleze DRILL, sa afër është me fjalën BRI.
Provat në krijesat e gjalla sugjerojnë se kafshët me brirë, me ketë objekt dyfish i I-ve të mprehta mbi kokë, nëse përdoret mund të bëjë një vrimë në trupin tënd dhe kafshët i përdorin ato kur sulmohen nga kafshë të tjera mishngrënëse.
Brirët, për shëmbull, funksioni i tyre kryesor tek lopët është mbrojtja kundër grabitqarëve. Kjo për shkak se lopët ishin kafshë pre e mishngrënësve dhe kishin vetëm brirët e tyre për të mbrojtur veten, viçat dhe bagëtitë e tjera në tufën e tyre përpara se të zbuteshin.
Ne ende nuk e kuptojmë shumë mirë evolucionin. Por ka prova që evolucioni ka krijuar një armë mbrojtëse për çdo kafshë.
A ka lidhje fjalës *bri me fjalën *mbroj në shqip?
Briri është simboli i Pirros së Epirit dhe Gjergj Kastriotit dhe mendoj se lidhet me konceptin e mbrojtjes apo aftësisë për të reaguar nëse sulmohesh.
Italian corno, and horns në anglisht origjinojnë nga një burim tjetër formues, po ashtu nga një fjale shqipe, nga fjala *krye, sepse janë në pjesën e sipërme të kokës së kafshës, janë pjesë e kokës së kafshës.
Gjuhëtaret e PIE pak a shumë e kanë gjetur rrënjën e Corno dhe horns si *ker, por nuk e përmendin gjuhën amë t'kësaj fjale, gjuhën shqipe.
Sipas tyre corno origjinon nga:
*ker- (1)
Rrënja proto-indo-evropiane që do të thotë "bri; kokë", me derivate që u referohen kafshëve me brirë, objekteve në formë briri dhe pjesëve të dala.
Comments
Post a Comment