Skip to main content

The Albanian language codex.

Madheshtia alfabetike e shqipes.
tatëpjét
TATEPJET=
T ATE PJET=
T ATE PIET=
T ATE BIET= p=b
T ATE BI ET=
OSE
T'A-te Bie. Bie është në kuptimin origjinon.
A-ja ka dy kode të rëndësishme në shqip.
1) par-a me interpretim kodik është "bë rrotullimi (lëvizja) nga A", fillo nga A-ja me fjale te tjera. A është shkronja e parë e alfabetit të Kadmit, alfabetit te pare te Shqipes, pas shkrimit logogramik te Danubit.
Dëshmi me fjalë të tjera: AT, AMA tek familja janë te parët, ana, Adami i bibles dhe Ademi i kuranit, balli, pallati, tavani, si dhe fjalet e reja antena, aga(nuk eshte fjale turke), etj. Ky kod është një kod alfabetik. Shkëputur, nxjerre nga vendi i A-se ne Alfabet.
Ana është anë ne Shqip sepse aty fillon fillimi A i objektit, njesoj si tek alfabeti, dhe numëri nji njekohesht. Ana eshte pika në të cilën fillon nje diçka por eshte edhe pjesa e parë e diçkasë.
Eshte mëse e qartë që *fillim, *ane dhe numri *nji kane lidhje midis tyre si mendim-fjale formime gjuhesore.
2) Kodi i lartësisë. Është në *la, *mal , e lartë, alto, i glate(G+A), alpe etj. Kjo vjen nga piktogrami i A-së, forma e nje mali.
Ndërsa
përpjetë ka një zhvillim tjetër, edhe pse duket sikur është afër tatëpjes
PERPJET=
PJERPET=
PJERET=
PJERRET
Origjina e perpjete eshte mbiemri i pjerret.
Shqipja ka jo vetem te misheruar alfabetin me fjalet e saj, por edhe ka matematikë në gjuhë si:
ana=nji.
Ana në drejtim vertikal është pika me e lartë, por është edhe numri nji nga ai drejtim. Thuhet nga nji këtu tek nji atje për largësi, prej i ketu tek i atje, nga anët e një objekti, nga njëra ane ne në tjetrën, nga nji në nji është distanca, gjeresia, gjatesia e nje objekti.
Shqipja thote maje, mai, sepse eshte I ne A, njishi i A, latesise, pika me larte.
tatëpjét/ë,-a emër i gjinisë femërore; numri shumës; -a(t)
1. vend i tatëpjetë; rrugë që zbret pjerrtas; antonim; përpjetë: patëpjetë e madhe; tatëpjeta për pleq, përpjeta për djem (fj. u.).
2. kuptim i figurshëm; rënie, keqësim, shkatërrim: tatëpjeta e jetës.

Comments

Popular posts from this blog

Nephilim

N 'eh - Ph 'ih- L 'ee- M /  Nepheeleem Zacharia Sitchin (July 11, 1920 – October 9, 2010)  wrote the " Nephilim " (נְפִילִים) is derived from “nafàl" and means “fall". The term Nephilim occurs in Genesis 6:1-4, describing the point of time when three things began: men began to increase in number, came into existence the daughters of men , and the sons of God went to the daughters of men and had children by them. Is the "nephillim" really only a Hebrew word? That question is very subtle, however I think it has been more a limit of thinking for linguists rather than a serious argument. Let's begin first with the probable meaning the linguists think it is. We know that the " fall"  in every language means moving downward from a higher position involuntarily, usually by an accident, which maybe was the reason why Michael S. Heiser, PhD candidate, Department of Hebrew and Semitic Studies , University of Wisconsin

Total positional tolerance at material condition

Total positional tolerance at material condition (Hole) Suppose the Ø 1.005 / 1.010 hole is inspected and there are six parts with different ID dimensions. Their actual sizes checked with run out methods give that their actual axis is to be .006” over and up from the true position even though they have different actual ID’s. We want to know which part is within true position tolerance at MMC. Parts to be acceptable require some calculation when is used the run out method.             In GD&T, maximum material condition (MMC) refers to a hole that contains the greatest amount of material.             To understand and memorize simply and logically the concept, I suppose that you have a part designed as a square with one hole in the center, Ø 1.005 / 1.010 . You have produced just 5 parts and measured their holes. The hole of part #1 is on the low side of its tolerance Ø 1.005" and the hole of part #5 is on high side of its tolerance Ø 1.010". Here is the question: W

The connection between the Albanian language and Sumerian/Akkadian

Lidhja e gjuhës shqipe me sumerishten/akadishten. Akadishtja është një gjuhë magjepsëse—gjuha më e hershme që gjuhetarët e cilësojnë gabimisht semite—që ka mbetur e pashprehur për 2000 vjet. Vetëm në 200 vitet e fundit studiuesit kanë qenë në gjendje të deshifrojnë gjuhën e lashtë falë mbishkrimeve në pllaka guri dhe balte. Në vitin 2011, Universiteti i Çikagos më në fund botoi fjalorin e tij epik në tërësinë e tij. Më bëri shumë përshtypje një nga fjalët e para të fjalorit, fjala ABALU qe do të thotë të sjellësh, të transportosh, të mbartësh, të mbash fëmijën e palindur e thënë kjo per nje grua me barrë, etj. Abalu më bëri të mendoj për fjalët shqipe 'bie', 'grua me barrë', m'bart etj. Në atë fjalë-koncept janë tre embrioforma fillistare të gjuhës shqipe dhe origjinojnë prej vetë gjuhës shqipe. Me e nda në rrokje ABALU kemi A BA LU, kuptimi i tre fjalëve të dialektit Gege dhe del shumë qartë kuptimi i lëvizjes nga vëndi, dhe si pasojë dhe lëvizjen nga një vend në