Skip to main content

How the concept of precision was created?

How the concept of precision was created? 

The concept of movement and rotation does not have a concept of precision in it. I think the precision is a very old concept. I think it comes as a word from the time when people were hunters. They ran in groups chasing the animals with spears in their hands and trying to hit the prey. When the spear *Za/catches the body of the animal is the concept of precision. They could za/catche an animal, when the axes had Za/catched th animal. So *Za ket/catch this* is the concept of precision.

Sakte/precision>zakte>za kete>catch this.

The origin of the word is the Albanian language. To understand the word correctly, we must deal with the verb "Za"/to catch of Geg albanian dialect. "Za" has a simply impressive amount of meanings: the basic image is that of 'Za', from here we have: after fishing the Albanians say Zura/catched a fish, after running they say  Zura/catched the train, after hunting they say Zura/catched a rabbit, where the words change in a beautiful line but in the end it is th1e fulfillment of the intention after you run, supervise, judge, measure, match the direction of the eye with the direction of the spear, watch the clock for to zan/catch the train, thus 'za"/to catch becomes 'conduct to the end to fulfill a purpose', it becomes precision. A really big basic verb in European languages. 

 It is clear that "Za" is abstracted into a precise consideration, brought to fulfillment with weight "make a translation, an exact copy is pushed to the exact limit of the model; exactly a peshe(ba Z)/weight, exactly the mes( me Z/middle "with Z" are brought to end of Za, without the taint of an approximation of L movement or R rotation. As much as Sa/how comes from Za, how Za kte becomes ekzakt/precision when: in the park the children playing to Za/catch each other, the precise strokes of the painter's drawing, just like the stroke of the spear that hit the animal from the primitive man. And an precise person aims to achieve the dexterity to bring his achievements to the scale of mass/with z and weight/be Z proper. 

 So, Za, despite having the same form as the Latin word ezaktus, is not her daughter, on the contrary, the Latin word is her granddaughter, the derivative of her Zaktë, a direct offspring of the second degree of "za ket", it is not a daughter, simply her granddaughter, because she has two words of her mother's Za/catch and Ket/this, but from which latin word still retains the proto-Albanian complexity exactly-e za ket li.


zë Albanian standart, za Geg dialect
folje kalimtare; zúra, zënë 1. e kap me dorë a me diçka tjetër; e prek dikë a diçka; e kap të gjallë dhe e mbaj; antonim; lëshoj: zuri lopatën (kazmën); zë peshk; e zuri me lak (me grep); e zuri për dore (për këmbe); e zuri në gushë e përqafoi; si t’ia zërë dora pa i zgjedhur; mbarë; / shtie në dorë një njeri a një kafshë: e zunë rob. 2. kryesisht; veta; III bie mbi të papritur dhe e mbulon të tërë a pjesërisht; e kap papritur dhe e dëmton dikë a diçka; më vret a më bën plagë: i zuri dera dorën; i zuri makina krahun; e zuri shtëpia brenda; kali e di vetë se ku e zë samari (fj. u.). 3. edhe folje jokalimtare; qep, mbërthej a ngjit diçka; kap a lidh diçka; mbreh; i vë shalën a samarin për herë të parë; veta; III. qëndron, mbahet, ngec: e zuri me gjilpërë (me pe); zuri fijen e çorapit; nuk zuri ngjitja; e ka zënë mushkën. 4. edhe folje jokalimtare; takoj në diçka, ndesh; has diku; mbështetem diku: këmbët i zunë në tokë; varka zuri në rërë; zuri sharra në gozhdë; / i ligjërimit bisedor; puth; takoj: i zuri dorën ia mori e ia puthi. 5. kuptim i figurshëm; e kap në gabim a në faj; e kap a e gjej në befasi: e zuri keq (ngushtë); e zuri në gjumë; e zuri në fjalë e kapi kur po thoshte diçka; i zuri nata (vapa); mos të zëntë darka! (mallk.); kë zë dielli pa larë, s’i vete puna mbarë (fj. u.). 6. edhe kuptim i figurshëm; pësoj diçka; veta; III bie a e rreh diçka; më kap a më pushton: e zuri shiu; e ka zënë qymyri (gazi); e zuri grerëza e pickoi; e zuri gjumi fjeti; e zuri frika (malli); e zuri rakia u deh; e zuri gjaku i ra të fikët; e zuri deti (makina); sa më zë syri shumë larg. 7. edhe kuptim i figurshëm; ngulem diku; marr me përpjekje, pushtoj; arrij në një pozitë, hipi në një detyrë: zë vend ulem; zuri një qoshe; zunë qytetin (kodrën) (bised.); zuri vendin e nderit. 8. marr në përdorim a me qira; pajtoj; caktoj ose porosit me kohë: zuri një dhomë në hotel; zunë një taksi; e zunë për një muaj. 9. edhe kuptim i figurshëm; mbyll, nuk lejoj kalimin në të; mbush me diçka që të mos punojë etj.; e mbush kohën me një veprimtari: zunë vrimat; i zuri rrugën (shtegun); i zuri veshët (sytë); e ka zënë bora; i zëntë sytë! (mallk.). 10. edhe kuptim i figurshëm; arrij dikë a diçka; e shfrytëzoj si duhet kohën, rastin etj.; plotësohet një periudhë kohe; përfshin; përbën: e zuri trenin (autobusin); e zuri me vrap; e zë ligji; i zuri të tetëdhjetat; gruri zë peshën kryesore të prodhimit; po të hash mirë në mëngjes, zë darkën (fj. u.). 11. edhe folje jokalimtare; filloj, nis; kap, marr: zuri bora (shiu, breshëri); zunë këngën (vallen); ka zënë të flasë (të ecë); nuk zë punë me dorë nuk punon fare; e zuri nga bishti e nisi së prapthi. 12. qëlloj, rrah; më bie, më godet: e zunë me gurë (me grushte); plumbi s’e zuri mirë. 13. vishet a mbulohet me diçka; formon diçka sipër a brenda, vë, lëshon: zuri ajkë (qumështi); ka zënë kore (plaga); kanë zënë djersë (xhamat); ka zënë myk (buka). 14. nis marrëdhënie të mira me dikë; fejoj djalin a vajzën: e zuri shok (mik); e ka zënë vajzën e ka fejuar. 15. quaj, vlerësoj; numëroj, llogarit, e marr për...: s’e zinte për gjë; s’e zë këtë lojë; s’e zë në numër (në hesap) nuk e përfill. 16. mbin; rritet, trevon (shartesa); bën kokrra a fryte; bëhet me barrë, merr (femra): zuri lulja; ka zënë farë (pema); s’ka zënë lopa (delja); zuri bukë (gruri). 17. përgatit, bëj; ngjesh, gatuaj: zë brumin (kosin, djathin). 18. marr, fitoj; e mbaj: zuri para të madhe; ia zuri shtrenjtë (lirë). 19. edhe folje jokalimtare; ndez; merr flakë, ndizet: zë zjarr; eshka mezi zuri



Community Verified icon

Comments

Popular posts from this blog

Nephilim

N 'eh - Ph 'ih- L 'ee- M /  Nepheeleem Zacharia Sitchin (July 11, 1920 – October 9, 2010)  wrote the " Nephilim " (נְפִילִים) is derived from “nafàl" and means “fall". The term Nephilim occurs in Genesis 6:1-4, describing the point of time when three things began: men began to increase in number, came into existence the daughters of men , and the sons of God went to the daughters of men and had children by them. Is the "nephillim" really only a Hebrew word? That question is very subtle, however I think it has been more a limit of thinking for linguists rather than a serious argument. Let's begin first with the probable meaning the linguists think it is. We know that the " fall"  in every language means moving downward from a higher position involuntarily, usually by an accident, which maybe was the reason why Michael S. Heiser, PhD candidate, Department of Hebrew and Semitic Studies , University of Wisconsin

Total positional tolerance at material condition

Total positional tolerance at material condition (Hole) Suppose the Ø 1.005 / 1.010 hole is inspected and there are six parts with different ID dimensions. Their actual sizes checked with run out methods give that their actual axis is to be .006” over and up from the true position even though they have different actual ID’s. We want to know which part is within true position tolerance at MMC. Parts to be acceptable require some calculation when is used the run out method.             In GD&T, maximum material condition (MMC) refers to a hole that contains the greatest amount of material.             To understand and memorize simply and logically the concept, I suppose that you have a part designed as a square with one hole in the center, Ø 1.005 / 1.010 . You have produced just 5 parts and measured their holes. The hole of part #1 is on the low side of its tolerance Ø 1.005" and the hole of part #5 is on high side of its tolerance Ø 1.010". Here is the question: W

The connection between the Albanian language and Sumerian/Akkadian

Lidhja e gjuhës shqipe me sumerishten/akadishten. Akadishtja është një gjuhë magjepsëse—gjuha më e hershme që gjuhetarët e cilësojnë gabimisht semite—që ka mbetur e pashprehur për 2000 vjet. Vetëm në 200 vitet e fundit studiuesit kanë qenë në gjendje të deshifrojnë gjuhën e lashtë falë mbishkrimeve në pllaka guri dhe balte. Në vitin 2011, Universiteti i Çikagos më në fund botoi fjalorin e tij epik në tërësinë e tij. Më bëri shumë përshtypje një nga fjalët e para të fjalorit, fjala ABALU qe do të thotë të sjellësh, të transportosh, të mbartësh, të mbash fëmijën e palindur e thënë kjo per nje grua me barrë, etj. Abalu më bëri të mendoj për fjalët shqipe 'bie', 'grua me barrë', m'bart etj. Në atë fjalë-koncept janë tre embrioforma fillistare të gjuhës shqipe dhe origjinojnë prej vetë gjuhës shqipe. Me e nda në rrokje ABALU kemi A BA LU, kuptimi i tre fjalëve të dialektit Gege dhe del shumë qartë kuptimi i lëvizjes nga vëndi, dhe si pasojë dhe lëvizjen nga një vend në