Më poshtë keni një analizë të hollësishme etimologjike të fjalës "ἀκαλαρρείτης" nga veprat e Homerit, duke propozuar një zbërthim nga rrënjët e gjuhës shqipe dhe duke sfiduar etimologjinë konvencionale greke. Argumenti im bazohet në idenë se struktura dhe kuptimi i fjalës shpjegohen më mirë nga kodet gjuhësore dhe semantika e gjuhës shqipe, duke sugjeruar se gjuha e Homerit ka qënë e ndikuar ose shkruar në një formë të hershme të shqipes.
Sipas Beekes ἀκαλαρρείτης (mbiemër) e gjejmë vetëm tek Homeri "Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο...(Η 422, τ 434) (Helios mén épeita néon prosebállen aroúrās eks akalarreítao bathyrróu Ōkeanóio" Përkthimi im sipas shqipes: Kështu dielli pastaj u pres-ballet arave jashtë Oqeanit të palëvizshëm të thellë-rjedhshëm) dhe mendon se është fjalë me origjinë greke.
Siç shihet lehtë eshte një mbiemër me pesë rrokje.
ἀκαλαρρείτης, ἀκαλαρρείτης, -ου
Shqiptohet: akalarreítês
E zbërthejmë sipas kodeve të gjuhës mëmë të fjalës, gjuhës shqipe:
A-KAL-A-RREI-TE-S (s mbaresë)
Mundësi e dytë
A-KAL-A-RREIT-ES (is mbaresë)
Zbërthimi:
KAL=
KA L=
Folja ka e gjuhës shqipe dhe simboli i lëvizjes Kuptimi: "ka lëvizjen".
Vërtetimi I kësaj sematike është folja gjalloj, mbiemri i "gjall" nga gial>kial>kal.
Semantika bazë në të dy fjalët vjen nga metaforizimi i konceptit "leviz".
AKAL=negativja e lëvizjes me A perpara, ose moslevizja që ka krijuar semantiken e qetësisë. *Kal është baza semantike e ndërtimit të foljes pozitive simbolike e lëvizjes, vërtetohet gjithashtu me foljen *kaloj, dhe emrin *kalë që gabimisht ja atribojne latinishtes vulgare.
Ndërsa negativja "AKA" është rrënja e fjalëve të gjuhëve europiane si calmare, calm, fjalët anglishtes për "qetë", nga frëngjishtja e mesme "qetësi", italishtja e vjetër "calma" por që gjuhëtarët thonë është me origjinë të pasigurt
Pjesa e tretë:
RREI=
RRI=
RRI=
Folja rri e gjuhës shqipe.
Kalimet fonetike EI>I dhe IE>JE karakteristike vetëm e gjuhës shqipe.
Me mundësinë e dytë po nga shqipja, pjesa e dytë dhe e tretë bashkë:
RREIT=
RREID=D>T
RRIED=IE>EI
RIEDH=DH>D
RRJEDH
Folja "rjedh" e gjuhës shqipe.
Pjesa e katert:
TE(I)-S
Përemri *ti i gjuhës shqipes, ose forma dialektore "rrite" e çamerishtes qe kupton " rri", njesoj si "bite" , por nuk ka nje kod kryesor në këtë formim, një mbaresë e thjeshte karakteristike e gjuhës shqipe Çame, rrite, bite, etj
Kuptimi permbledhes: "Rri i qetë"
Robert Beekes mendon se është greqisht si
•etym Nga ἀκαλα-ρρεϝέ-της, përbërje e ἀκαλά (qetë) dhe ►ῥέω (rjedh) me prapashtesë -της.
Një gjuhëtar i talentuar zvicerian e ka kapur thelbin semantik të fjalës, dhe pse nuk na kapur kodin e fjalës, gjuhëtari Michael Meier-Brügger më Glotta 73 (1995): 9–11, e nxjerr pjesën e parë nga rrënja *kelh2-, e parë te κέλ-αδος si 'rauschend dahineilen'/rrjedhje e nxituar dhe e interpreton me a negative ἀ-καλαρρείτης si 'kein rauschendes Fliessen habend, ende fliessend'/rrjedhje e qetë.
Mundësia e parë e zbërthimit tim mendoj që është më bindëse sepse oqeani nuk rjedh, nuk është lumë. Oqeani rri i qetë, por jo rrjedh i qetë, por Homeri me gjuhën shqipe të vjetër thoshte Oqeani i që rri i palëvizur. Kështu ka qënë mënyra e të menduarit dhe performancat kuptimore të shqipes së vjetër në atë kohë. Vetëm shqipja i jep kuptimin këtij mbiemri pesë rrokësh të gjuhës së Homerit.
Mendoj që struktura e kësaj fjale është e ndërtuar në mënyrë inteligjente në kohët e vona të ndryshimit gjuhësor dhe nuk mendoj se është një fjalë e vjetër e gjatë me pesë rrokje e Homerit. Mundësia e madhe nga ndarja e fjalëve të Homerit është që Homeri është shkruajtur në gjuhën shqipe të vjetër, libra të cilët janë ndryshuar dhe manipuluar më vonë duke bërë bashkime fjalësh të tilla të cila janë të papranueshme nga këndvështrimi i një evolucioni të natyrshëm të një gjuhe të folur.
https://www.facebook.com/share/p/8gDxBgEjgRoTRr11/?mibextid=oFDknk
Comments
Post a Comment