Folja "balāṭu" në akadisht do të thotë më jetue, me qën i gjallë, me mbajt gjallë diçka, i shëndetshëm; për të rimarrë veten; me u shërue, me u mbajt. Vërtetohet në gjuhën akadisht në një tekst të Tumult-Ninurta Fjalorët (CAD, AHw) e shënojnë atë si "kuptim i panjohur".
Fjala akadiane 'balaṭu' gjendet në Sureyt (Turoyo) dhe kupton me lulëzue, mbin ose të bëhesh i fortë dhe i shëndetshëm. Përdoret për pemë dhe bimësi, kujdes në pranverë. P.sh. "a karme mbalaṭṭe" që do të thotë se vështirë po mbijnë, ku shihet qartë lidhja me format "mbjell" dhe "mbij" të gjuhës shqipe.
Përdoret edhe për personat, shumë të fortë, për fëmijët kur rriten dhe bëhen më të shëndetshëm, ku eshte koncepti i berjes i metaforizuar si rritje dhe forcim.
P.sh. “U z’uro m-baleṭ” që do të thotë i vogli (fëmija) ka filluar dhe është bërë më i shëndetshëm/i fortë.
Origjina e "balatu": Nga gjuha e vjetër shqipe.
Rrënjët shumëdimensionale te gjuhës shqipe lidhur me këtë fjale janë te vetmet që mund të shpjegojnë sot semantiken dhe origjinen e kësaj fjale akadiane dhe fjalëve dhe koncepteve të tjera të gjuhës të lidhur thelbesisht me foljen primordiale "bo/ba" të gjuhës se vjetër shqipe:
1) BAL=forma foljore e vjetër e gjuhës shqipe e mbetur si "bal" ne Akadian, e lidhur me formen e Geg"baj" (zhvillimi fonetik l>L), si dhe forma e mbiemrit "bër" të shqipes së sotme, i bërë në shqip kupton është i arrirë; i plotë. Këtë formë dhe familjen e këtij grupi latinishtja artificiale e ka huazuar prej gjuhes se vjeter shqipe dhe krijuar si fare, facere, forte, etj.
Shumëdimensionishi i këtij kodi dhe ndërtimi i fjalëve nga rrënja "BAL" në drejtimet aktive dhe pasive të përdorimit të rrenjes së fjalës së gjuhës shqipe:
1-BAL= rrënja është folja "ba" e Gegnishtes
2)-Kuptimin progresiv po "bahet". Kur diçka po bëhet prodhon kuptimin eshte e shendeshtshme, po forcohet (fort nga e njëjta rrënjë e shqipe ku b>ph>f).
3) Bëj një qënie njerëzore në shqip kupton lindje të një jete njerezore.
4) LATU=Lidhur me formen "ietu"/jetu" të shqipes. (I<>j)
5) BAL-Lidhur me "gjall". Nga BIAL>GIAL>GJAL>GJALL
5) BAL-Lidhur me "Mbjell" nga BIAL>BIEL>BJEL>BJELL
6) M'bin (l>n>r).
7) M'bart
8) Barrë (lindje)
9) Ara (toka prodhuese).
Gjuha shqipe e vjetër vjen nga një kohë shumë e vjetër dhe qendron nga vjetërsia mbi dy familjet e mëdha gjuhësore Indeoeuropiane dhe Semitike, prandaj lidh dhe shpjegon semantiken e fjalëve të dy familjeve që filluan të ndaheshin ndoshta 15-19 mijë vjet me parë.
Vërtetimi e ekzistencës së kesaj rrenjë te gjuhës shqipe të vjetër dhe grupit të formuar me shumedimesionet semantike te saj ne gjuhët Europiane janë format e njësive gjuhësore të tyre të tilla si: anglishtja me birth (lindje), plant (bimë, mbjell), Bloom (lulëzon), gjermanishtja me arbeiten (punë), leben (gjallë), Blüte (lulëzon), etj.
Fjala akadiane 'balaṭu' gjendet në Sureyt (Turoyo) dhe kupton me lulëzue, mbin ose të bëhesh i fortë dhe i shëndetshëm. Përdoret për pemë dhe bimësi, kujdes në pranverë. P.sh. "a karme mbalaṭṭe" që do të thotë se vështirë po mbijnë, ku shihet qartë lidhja me format "mbjell" dhe "mbij" të gjuhës shqipe.
Përdoret edhe për personat, shumë të fortë, për fëmijët kur rriten dhe bëhen më të shëndetshëm, ku eshte koncepti i berjes i metaforizuar si rritje dhe forcim.
P.sh. “U z’uro m-baleṭ” që do të thotë i vogli (fëmija) ka filluar dhe është bërë më i shëndetshëm/i fortë.
Origjina e "balatu": Nga gjuha e vjetër shqipe.
Rrënjët shumëdimensionale te gjuhës shqipe lidhur me këtë fjale janë te vetmet që mund të shpjegojnë sot semantiken dhe origjinen e kësaj fjale akadiane dhe fjalëve dhe koncepteve të tjera të gjuhës të lidhur thelbesisht me foljen primordiale "bo/ba" të gjuhës se vjetër shqipe:
1) BAL=forma foljore e vjetër e gjuhës shqipe e mbetur si "bal" ne Akadian, e lidhur me formen e Geg"baj" (zhvillimi fonetik l>L), si dhe forma e mbiemrit "bër" të shqipes së sotme, i bërë në shqip kupton është i arrirë; i plotë. Këtë formë dhe familjen e këtij grupi latinishtja artificiale e ka huazuar prej gjuhes se vjeter shqipe dhe krijuar si fare, facere, forte, etj.
Shumëdimensionishi i këtij kodi dhe ndërtimi i fjalëve nga rrënja "BAL" në drejtimet aktive dhe pasive të përdorimit të rrenjes së fjalës së gjuhës shqipe:
1-BAL= rrënja është folja "ba" e Gegnishtes
2)-Kuptimin progresiv po "bahet". Kur diçka po bëhet prodhon kuptimin eshte e shendeshtshme, po forcohet (fort nga e njëjta rrënjë e shqipe ku b>ph>f).
3) Bëj një qënie njerëzore në shqip kupton lindje të një jete njerezore.
4) LATU=Lidhur me formen "ietu"/jetu" të shqipes. (I<>j)
5) BAL-Lidhur me "gjall". Nga BIAL>GIAL>GJAL>GJALL
5) BAL-Lidhur me "Mbjell" nga BIAL>BIEL>BJEL>BJELL
6) M'bin (l>n>r).
7) M'bart
8) Barrë (lindje)
9) Ara (toka prodhuese).
Gjuha shqipe e vjetër vjen nga një kohë shumë e vjetër dhe qendron nga vjetërsia mbi dy familjet e mëdha gjuhësore Indeoeuropiane dhe Semitike, prandaj lidh dhe shpjegon semantiken e fjalëve të dy familjeve që filluan të ndaheshin ndoshta 15-19 mijë vjet me parë.
Vërtetimi e ekzistencës së kesaj rrenjë te gjuhës shqipe të vjetër dhe grupit të formuar me shumedimesionet semantike te saj ne gjuhët Europiane janë format e njësive gjuhësore të tyre të tilla si: anglishtja me birth (lindje), plant (bimë, mbjell), Bloom (lulëzon), gjermanishtja me arbeiten (punë), leben (gjallë), Blüte (lulëzon), etj.
Comments
Post a Comment