N'dy është bërë dirty në anglisht, m'uj osht, është bërë mydos në greqishten e vjetër dhe moist/m'ui isht në frengjisht dhe muscidus "i mykur" ne Latinisht.
MOISTURE e anglisht vjen nga moiste e franngjishtes se vjetër që kupton "e lagur, e lagur, e njom"
MOISTE=
MUISTE=ku O>
MOISTURE e anglisht vjen nga moiste e franngjishtes se vjetër që kupton "e lagur, e lagur, e njom"
MOISTE=
MUISTE=ku O>
M UI ISTE
M"UJ IST=
Me UJ ISHT
Ndikimi i çamerishtes me I-në karakteristike të saj është mëse i qartë në drejtimet e Gjermanisë, Francës dhe Anglisë.
Moite është në gjuhën moderne franceze për të cilën gjuhëtarët mendojnë se ka origjinë të pasigurt.
Këtu ndikimi i shqipes është më i afërt dhe më i qartë etimologjikisht.
MOITE=
MUITE=
MUJ-TE=TE në fund te fjalës mbaresë e çamërishtes dhe e hasur also në dialektin myzeqar, veti fonetike vetëm të gjuhës shqipe.
Dhe gjuhëtarët hamendësojne ndoshta nga latinishtja vulgare *muscidus "i mykur", gjithashtu "i lagësht", nga latinishtja mucidus "i rrëshqitshëm, i mykur, i mykur", nga mucus "zhul" (shih mukus). Etimologjia alternative është nga latinishtja musteus "i freskët, jeshil, i ri", fjalë për fjalë "si verë e re", nga musteum "verë e re" (shih musteus (n.1)).
Në Latinisht nuk ështe burimi, gjuha shqipe ndikoi në formimin dhe formën e fjalës te Latinishtes dhe të frëngjishten së vjetër.
Themeli, origjina e fjalëve të gjuheve të permëndura më lart është bashkimi i dy qelizave gjuhësore të gjuhës shqipe "Me UI' /me uj.
Fjala e gjuhes shqipe e njome vjen nga:
NJOME=
NIOME=
NIUME=ku O>U
N UI ME=rotullimi i IU
N'UJ-ME=mbaresën formuese karakteristikë e gjuhës shqipe.
Pra, vetë fjala e gjuhës shqipe njom(e) është formuar nga dy qelizat e saj gjuhësore "Me UI'/me uj.
M"UJ IST=
Me UJ ISHT
Ndikimi i çamerishtes me I-në karakteristike të saj është mëse i qartë në drejtimet e Gjermanisë, Francës dhe Anglisë.
Moite është në gjuhën moderne franceze për të cilën gjuhëtarët mendojnë se ka origjinë të pasigurt.
Këtu ndikimi i shqipes është më i afërt dhe më i qartë etimologjikisht.
MOITE=
MUITE=
MUJ-TE=TE në fund te fjalës mbaresë e çamërishtes dhe e hasur also në dialektin myzeqar, veti fonetike vetëm të gjuhës shqipe.
Dhe gjuhëtarët hamendësojne ndoshta nga latinishtja vulgare *muscidus "i mykur", gjithashtu "i lagësht", nga latinishtja mucidus "i rrëshqitshëm, i mykur, i mykur", nga mucus "zhul" (shih mukus). Etimologjia alternative është nga latinishtja musteus "i freskët, jeshil, i ri", fjalë për fjalë "si verë e re", nga musteum "verë e re" (shih musteus (n.1)).
Në Latinisht nuk ështe burimi, gjuha shqipe ndikoi në formimin dhe formën e fjalës te Latinishtes dhe të frëngjishten së vjetër.
Themeli, origjina e fjalëve të gjuheve të permëndura më lart është bashkimi i dy qelizave gjuhësore të gjuhës shqipe "Me UI' /me uj.
Fjala e gjuhes shqipe e njome vjen nga:
NJOME=
NIOME=
NIUME=ku O>U
N UI ME=rotullimi i IU
N'UJ-ME=mbaresën formuese karakteristikë e gjuhës shqipe.
Pra, vetë fjala e gjuhës shqipe njom(e) është formuar nga dy qelizat e saj gjuhësore "Me UI'/me uj.
Comments
Post a Comment