γεῖσον
Fjala e "greqishtes" antike:
γεῖσον [geison] ‘projektimi i pjesës së çatisë, kornizës’
Sipas Robert Beekes:
"•var Shpesh γεῖσσον, γεῖσος [n.] (LXX, Hell. inscr.).
•der γείσωμα ‘penthouse’ (Poll.; krh. Chantraine 1933: 186f.); γείσωσις· τὸ τῆς στέγης ἐξέχον ‘projektimi i pjesës së çatisë’ (H., EM), nga γεισόω (EM), por shih Chantraine 1933: 288.
•etym Një fjalë kariane, acc. te Steph. Byz. s.v. Μονόγισσα, i cili krahason Car. γίσσα ‘gur’ (që nuk përshtatet shumë mirë nga ana semantike). Gëzof. 117 krahason Gjeorg. kviša ‘zhavorr’ etj.; kf. më tej κίσηρις ‘shtuf-gur’ (arist.)"
Robert Beekes në fund del me përfundimin:
"Në çdo rast, fjala është një huazim, si shumë fjalë të tjera për ndërtimin, mbi të cilat shih Schwyzer: 62; termi mund të jetë një huazim nga gjuha Anatoliane ose një fjala nga një gjuhë "paragreke".
Fjala është një huazim prej gjuhës shqipe, si shumë fjalë te tjera të "greqishtes" antike.
Etimologjia
GEISON=
GEI ZON=S>Z
GE I ZON=
Ge I Zon
Ke I zon
Qe e Zon
Që e Zan
Gjë zon, ke e zon, që të mbulon është origjina e fjalës.
Është fjalë tjetër në shqip që vërteton origjinën e kësaj fjale prej gjuhës shqipe.
Është fjala *gëzof.
Sipas Orelit:
"Ose rrjedh nga ose nga e njëjta origjinë me greqishten e lashtë γαύσαπος (gaúsapos, "ngrij"), ose më shumë gjasa, një dialekt i lashtë maqedonase γαυσἃφος (gaushàphos), pasi derivatet PA nuk përshtaten saktë me as drejtshkrimin grek . Ose gjuha e nënshtresës është ose është ndikuar nga një burim semitik, si p.sh. akadishtja (/kuzippu, guzippu/, "mantel, veshje, mbështjellje veçanërisht për ngrohtësi"). Sipas Jokl, është nga një substrat i lashtë nga "*gʰốu-di-āpos" i rindërtuar, ndoshta "gjedh""
Mendoj që tek fjala gëzof është e njëjta rrënjë "ke zo", që të zo, që të mbulon.
Beekes, Robert S.P (2010) Fjalori etimologjik i greqishtes (Seria e fjalorit etimologjik indo-evropian Leiden; 10), me ndihmën e Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill,
^ Orel, Vladimir. (1998). Fjalor Etimologjik Shqiptar.f 77
Fjala e "greqishtes" antike:
γεῖσον [geison] ‘projektimi i pjesës së çatisë, kornizës’
Sipas Robert Beekes:
"•var Shpesh γεῖσσον, γεῖσος [n.] (LXX, Hell. inscr.).
•der γείσωμα ‘penthouse’ (Poll.; krh. Chantraine 1933: 186f.); γείσωσις· τὸ τῆς στέγης ἐξέχον ‘projektimi i pjesës së çatisë’ (H., EM), nga γεισόω (EM), por shih Chantraine 1933: 288.
•etym Një fjalë kariane, acc. te Steph. Byz. s.v. Μονόγισσα, i cili krahason Car. γίσσα ‘gur’ (që nuk përshtatet shumë mirë nga ana semantike). Gëzof. 117 krahason Gjeorg. kviša ‘zhavorr’ etj.; kf. më tej κίσηρις ‘shtuf-gur’ (arist.)"
Robert Beekes në fund del me përfundimin:
"Në çdo rast, fjala është një huazim, si shumë fjalë të tjera për ndërtimin, mbi të cilat shih Schwyzer: 62; termi mund të jetë një huazim nga gjuha Anatoliane ose një fjala nga një gjuhë "paragreke".
Fjala është një huazim prej gjuhës shqipe, si shumë fjalë te tjera të "greqishtes" antike.
Etimologjia
GEISON=
GEI ZON=S>Z
GE I ZON=
Ge I Zon
Ke I zon
Qe e Zon
Që e Zan
Gjë zon, ke e zon, që të mbulon është origjina e fjalës.
Është fjalë tjetër në shqip që vërteton origjinën e kësaj fjale prej gjuhës shqipe.
Është fjala *gëzof.
Sipas Orelit:
"Ose rrjedh nga ose nga e njëjta origjinë me greqishten e lashtë γαύσαπος (gaúsapos, "ngrij"), ose më shumë gjasa, një dialekt i lashtë maqedonase γαυσἃφος (gaushàphos), pasi derivatet PA nuk përshtaten saktë me as drejtshkrimin grek . Ose gjuha e nënshtresës është ose është ndikuar nga një burim semitik, si p.sh. akadishtja (/kuzippu, guzippu/, "mantel, veshje, mbështjellje veçanërisht për ngrohtësi"). Sipas Jokl, është nga një substrat i lashtë nga "*gʰốu-di-āpos" i rindërtuar, ndoshta "gjedh""
Mendoj që tek fjala gëzof është e njëjta rrënjë "ke zo", që të zo, që të mbulon.
Referencat:
Beekes, Robert S.P (2010) Fjalori etimologjik i greqishtes (Seria e fjalorit etimologjik indo-evropian Leiden; 10), me ndihmën e Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill,
^ Orel, Vladimir. (1998). Fjalor Etimologjik Shqiptar.f 77
Comments
Post a Comment