Kodet e gjuhës shqipe-vazhdim-

Kodet e gjuhës shqipe-vazhdim-

Shumica e koncepteve alfabetike te sotme vijnë prej alfabetit të parë te gjuhës shqipe alfabetit Vinka.

Të gjithë alfbetet e tjerë janë kopjo e tij.

Per shëmbull, fjalët Zverk, Zani, Zanie bazohen në të.

Nersa G=Z jo vetëm si kalim fonetik G>D>TH>S>Z por edhe konceptual.

Zverk=Gushë është pjesa që bashkon kokën me trupin. Janë fjalë me origjinë piktogramike. Gjuha shqipe I zbulon thjesht sepse thotë:

Z-VËR(g) ose G-Zë. Zanoret midis bashktingelloreve nuk mbajne ndonjë kod kryesor në keto fjale.

Dhe Gusha nuk ka ndonjë dallim kodik nga *ngjis ose *gjizë. Të treja thonë GZ.

Te gjithë etymologjite e këtyre fjalëve nga gjuhëtarë shumë të dëgjuar rrezohen prej kodeve te gjuhës shqipe.

Gjuhëtarët e sotëm dhe etimologjia janë 1000 vjet pas në krahasim me çfarë përmban dhe çfarë kam zbuluar unë në gjuhën shqipe, jo të gjitha fatkeqësisht.

ZV=GU.

Janë dy mënyra të ndryshëme të shkruari të një fjale të njëjtë.

V=U, Z=G.

Kemi gur por kemi dhe zall.

GUR=ZAL,

G=Z,

L=R

dhe O>U dhe O>A.

Duken si dy fjalëve të ndryshme por është i njëjti kod. Zënie e elementeve bashkë ose bashkimi i tyre në një të vetëm. Pra zverku ose gusha është objekti gjuhësor që bashkon kokën me trupin. Kodin kryesor e ka G-ja ose Z-ja që vijnë nga një abstraktim i një kodi të thjeshtë piktogramik dy I që zihen, bashkogen në një I të vetme.

Shikoni G te ashtuajtur "greke" sot, shikoni dhe Z-në të ashtuquajtur fenikase sot.

Shikoni dhe këmbët dhe krahët e njeriut.

Janë K, G apo Z?

Janë K, pjesa e trupin dhe këmbët e rotulluar, e simbolizuar, por janë edge G që quhet sot "greke", por edhe mbajne dhe trupin qe ështe kodi i B-se, që vjen nga koncepti i "B" i quajtur sot shkrimi egjyptian, simboli i këmbës.

Pra janë përdorur te paktën dy kode në to.

Sa me sipër, e gjitha përbën një këndvështrim tepër të ndërlikuar të formimit gjuhësor, aspak primitive siç e jep etimologjia e sotme. Fonetika të ndihmon të vendoseshin një raport të drejtë midis tyre. Fonetike nga ana tjetër vërteton që ato kanë lidhje midis tyre, jo vetëm piktogramike.

Fonetikisht G>K, dhe G>Z.

Pra kamba dhe gamba janë dy formime të pavarura për të njëjtën objekt në kohën 1, por mund të vijnë edhe si transformim të K be G deri në ditët tona. Saktë nuk mund ta dimë nëse nuk njohim gjuhën në këtë këtë këndvështrim. Gjithashtu K, G dhe B shprehin dhe pronësi që vjen nga koncepti I lidhjes , bashkimit që kanë si themel te pare te tyre konceptues pas kur kane qene thjesht piktograma. KA=GA=BA ku A-ja nuk ka rëndësi. Kodi është shumedimensionesh ashtu siç është dhe figura. Kot nuk kanë thënë një pikturë ka 1000 fjalë.

Por një gjë e mbyllur, e mbuluar, një katror që fëmijët pikturojne sot, simbolizohet vetem nga Z-ja, KA Z-ne bëhet KAZA por edhe Z-Të-BI , "bëj Z-ne" që është përsëri shtëpi, ose Z-BERA që sot është shpella.

Dhe katror ose katua, janë një thenie e Z-se ne menyre tjetër, dhe vjen nga kodet  KA T-RO, KA O me T dhe R-ja është ndihmëse si kod, simbolizon rumbullakësine por e një O-je me kënde, ku kendet krijohen nga D-ja ose T-ja, transformimi fobetik i D-së, (D-ja trekendesh), gje e mbyllur me kënde. Dhe kjo fjalë ka te njejtin kod me GONE, KATUA, KATUN, KEND (KOND-KONT), KUTI, KUSI, KUP etj.

Kemi O rethore por kemi edhe O me D, ose më kënde që fillojnë me katrorin. 

Nga G>D kemi GONE që shendroget fonetikisht ne një DONE>DOME>DHOME por vjen nga një GO-se.

Çfarë ndryshimi ka GONEJA, KUTIJA, KUPA, KUSIJA, DHOMA nga GOJA piktogramikisht?

Asnjë ndryshim.