Një pjesë e Stambollit shtrihet në Evropë dhe pjesa tjetër shtrihet në Azi. Pjesa evropiane e Stambollit ndahet nga pjesa e tij aziatike nga ngushtica e Bosforit, një rrugë ujore 31 km e gjatë që lidh Detin e Zi me Detin Marmara dhe formon një kufi natyror midis dy kontinenteve.
Bosfori është në buzë, skaj, fillim të Azisë dhe në buzë, skaj, fillim të Evropës, dhe përbën një kufi midis tyre. Bosfori eshtë në buzë, skaj, fillim të Anatolisë dhe në buzë, skaj, fillim të Thrakisë dhe përbën një kufi midis tyre.
Po të dish dhe kuptosh mirë gjuhën shqipe që thotë buzët janë dy pjesët e jashtme të tulta e të lëvizshme të gojës: buza e sipërme dhe buza e poshtme por që kupton edhe skaji i një sendi, anë; vijë, kufi apo fillimin i një kohe, i një ngjarjeje, I një vëndi, pragu i diçkaje.
Ideologjia etimologjike "greke" thotë që Bosphorus vjen nga "greqishtja" boosporos që sipas tyre fjalë për fjalë do të thotë "kalim kau", ku *boos është kau dhe *poros kalim.
Lexoni më poshtë ku ka përfunduar etymologjia europiane, në një përrallë-genjeshyër që mbulon të vërtetat gjuhësore të gjuhës shqipe gjuhës së vetme të folur në Evropë dhe Anatoli për mijëra vjet.
Pra do të thotë 'kalim i bagëtive', ose 'kalim i kaut , apo i "lopës'. Kjo origjinë fjalë është një referencë nga historia përrallë mitologjike greke të LO-s, e cila u shndërrua në një *lopë ose *ka si pas përrallës të librave të kopjove të kopjove, dhe u dënua të endej në tokë derisa kaloi Bosforin, ku takoi Titanin Prometheus, të bërën nga dheu, i cili e ngushëlloi duke i thënë se ajo do të rikthehej në njeri nga Zeusi dhe do të bëhet paraardhësi i heronjve më të mëdhenj, Herakliut ose Herkulit.
LO-ja e mitologjisë që nuk është gjë tjetër veçse *LU e gjuhës shqipe, forma dialektale e fjalës lum të gjuhës shqipe, që supozohet se doli në breg pranë Chrysopolis (Usküdar/shkodra me gjuhën shqipe sot), i cili u quajt Bous 'Lopa' apo 'Kau', nuk ka rëndësi, por i njëjti vend njihej edhe si Damalis (Δάμαλις), që sipas etimologove- përrallatologë u quaj DAMAL-IS pasi sipas tyre ështe vendi ku gjenerali athinas Chares i kishte ngritur një monument gruas së tij Damalis, i cili përfshinte një statujë kolosale të një lope apo kau, ka mundësi kau më shumë. Sipas iseologeve etimologe emri δαμάλις vjen nga δαμάλις dhe përkthehet në "mëshqerrë".
Shikoni denatyrizimin e gjuhës, të vëndit, të fjalës, dhe të origjinës së saj prej etimologjise së sotme. Krahasoni etimologjine e sotme me etimologjine që afron gjuha shqipe.
Etymologjia e emrit vjen prej gjuhës shqipe:
Bosfori është në buzë, skaj, fillim të Azisë dhe në buzë, skaj, fillim të Evropës, dhe përbën një kufi midis tyre. Bosfori eshtë në buzë, skaj, fillim të Anatolisë dhe në buzë, skaj, fillim të Thrakisë dhe përbën një kufi midis tyre.
Po të dish dhe kuptosh mirë gjuhën shqipe që thotë buzët janë dy pjesët e jashtme të tulta e të lëvizshme të gojës: buza e sipërme dhe buza e poshtme por që kupton edhe skaji i një sendi, anë; vijë, kufi apo fillimin i një kohe, i një ngjarjeje, I një vëndi, pragu i diçkaje.
Ideologjia etimologjike "greke" thotë që Bosphorus vjen nga "greqishtja" boosporos që sipas tyre fjalë për fjalë do të thotë "kalim kau", ku *boos është kau dhe *poros kalim.
Lexoni më poshtë ku ka përfunduar etymologjia europiane, në një përrallë-genjeshyër që mbulon të vërtetat gjuhësore të gjuhës shqipe gjuhës së vetme të folur në Evropë dhe Anatoli për mijëra vjet.
Pra do të thotë 'kalim i bagëtive', ose 'kalim i kaut , apo i "lopës'. Kjo origjinë fjalë është një referencë nga historia përrallë mitologjike greke të LO-s, e cila u shndërrua në një *lopë ose *ka si pas përrallës të librave të kopjove të kopjove, dhe u dënua të endej në tokë derisa kaloi Bosforin, ku takoi Titanin Prometheus, të bërën nga dheu, i cili e ngushëlloi duke i thënë se ajo do të rikthehej në njeri nga Zeusi dhe do të bëhet paraardhësi i heronjve më të mëdhenj, Herakliut ose Herkulit.
LO-ja e mitologjisë që nuk është gjë tjetër veçse *LU e gjuhës shqipe, forma dialektale e fjalës lum të gjuhës shqipe, që supozohet se doli në breg pranë Chrysopolis (Usküdar/shkodra me gjuhën shqipe sot), i cili u quajt Bous 'Lopa' apo 'Kau', nuk ka rëndësi, por i njëjti vend njihej edhe si Damalis (Δάμαλις), që sipas etimologove- përrallatologë u quaj DAMAL-IS pasi sipas tyre ështe vendi ku gjenerali athinas Chares i kishte ngritur një monument gruas së tij Damalis, i cili përfshinte një statujë kolosale të një lope apo kau, ka mundësi kau më shumë. Sipas iseologeve etimologe emri δαμάλις vjen nga δαμάλις dhe përkthehet në "mëshqerrë".
Shikoni denatyrizimin e gjuhës, të vëndit, të fjalës, dhe të origjinës së saj prej etimologjise së sotme. Krahasoni etimologjine e sotme me etimologjine që afron gjuha shqipe.
Etymologjia e emrit vjen prej gjuhës shqipe:
BOOSPOROS=
BOOS POR=OS mbaresë (është)
BUS POR=
BUS BOR=B>P
BUZ BOR=Z>S
BUZ BER=O>A>E
Origjina e fjalës është nga *buzë bërë e gjuhës shqipe.
Dhe
Emri tjetër i vendit DAMALIS, nuk vjen prej përrallës, dhe nuk është mëshqerrë por vendi eshtë quajtur DAMALIS po nga shqipja sepse:
Etymologjia:
DAMALIS=
DAMAL=IS mbarese
DAM AL=AL mbarese
Origjina e fjalës nga folja e gjuhes shqipe DA dhe mbiemri DAME që vija që ndan dy kontinenteve, nda Anatolinë nga Thrakia, dhe nuk ka shumë ndryshim etimologjikisht nga fjala DANUB ku kemi vetëm kalimin e pranuar fontikisht m>n, megjithëse M ose N nuk kanë të bëjnë me kodin që mban kuptmin kryesor të fjalës DA.
Kështu ka formuar emrat e vendeve, maleve, lumenjve gjuha e vjetër shqipe. Dhe vinë nga ajo sepse nuk kishte gjuhë tjetër që flitej. Ishte gjuha e vetme.
Si fjala BUZ ashtu dhe DAMALIS me dy mbaresa artificiale të gjuhës së kishës tregojnë qartë origjinën e fjalës Bosforus, BUZ BËRIT dhe N'DAM-sit prej gjuhës shqipe.
BOOS POR=OS mbaresë (është)
BUS POR=
BUS BOR=B>P
BUZ BOR=Z>S
BUZ BER=O>A>E
Origjina e fjalës është nga *buzë bërë e gjuhës shqipe.
Dhe
Emri tjetër i vendit DAMALIS, nuk vjen prej përrallës, dhe nuk është mëshqerrë por vendi eshtë quajtur DAMALIS po nga shqipja sepse:
Etymologjia:
DAMALIS=
DAMAL=IS mbarese
DAM AL=AL mbarese
Origjina e fjalës nga folja e gjuhes shqipe DA dhe mbiemri DAME që vija që ndan dy kontinenteve, nda Anatolinë nga Thrakia, dhe nuk ka shumë ndryshim etimologjikisht nga fjala DANUB ku kemi vetëm kalimin e pranuar fontikisht m>n, megjithëse M ose N nuk kanë të bëjnë me kodin që mban kuptmin kryesor të fjalës DA.
Kështu ka formuar emrat e vendeve, maleve, lumenjve gjuha e vjetër shqipe. Dhe vinë nga ajo sepse nuk kishte gjuhë tjetër që flitej. Ishte gjuha e vetme.
Si fjala BUZ ashtu dhe DAMALIS me dy mbaresa artificiale të gjuhës së kishës tregojnë qartë origjinën e fjalës Bosforus, BUZ BËRIT dhe N'DAM-sit prej gjuhës shqipe.
Comments
Post a Comment