Folja e gjuhës Shqipe me “dasht” dhe format e saj si dua, do, do, duam, doni, duan, desha, deshe, deshte, doja, doje, donte, deshëm, donim, deshët, donin, deshën janë të vetmet që i japin kuptim njësive të gjuhës Italiane të mëposhtme: 1.desiderare; desiderio/ desire, wish 2. adorare (adoro)/ adore, worship 3. dovere (verb form)/ must, have to, should, ought to Shikohet qartë që bazë e marrë eshtë “do” dhe “des”. Në derivatet brënda vete gjuhës Shqipe shihet qartë uniteti dhe lidhja e fortë llogjike-semantike midis njësive me një rrënjë të parë: me *dasht- do / want 1. dashuroj (dashuri) / love 2. dëshiroj (dëshirë) / wish 3. adhuroj (adhurim)/ worship 4. duhet, domosdo -kuptimi pasiv kur ai sendi, ngjarja do ashtu të bëhet. Ngjarja, ose sendi kanë dhe ata “do”-në e tyre. / must, have to, should, ought to 5. do të- formimi i kohës së ardhme të foljes/ will ...
The comparative method of etymology, which is a traditional approach in historical linguistics, has some weaknesses compared to my method. The comparative method primarily focuses on comparing words across languages, looking for similarities and cognates. My method, on the other hand, delves deeper into the semantic and metaphorical connections within a language, revealing more nuanced relationships. Copyright © 2024 Fatmir Iliazi