Fjala pezull.
I frymezuar nga artikull etimologjik i Agron Dalipaj po jap ketu mendimet e mija per penzolo te Latino-Italishtes, dhe pezull te shqipes.
Pezull, eshte negativja e foljes "ul" e tranformuar fonetikisht dhe ngjitur me negativen e foljes "ul" parashtesa "be". Me shqipen e sotme nese e ndajme dhe ndjekim radhen ne fjali-S'ulet ben- qendron ne ajer. Negativja e formuar me Z ndryshohet ne kohe nga Z'ul=S'ul ne shqipen e sotme. Ne shqipen ka perfunduar e ngjitur fonetikish s'ulet=nuk ulet. Dihet motersia fonetike e Z-se me S. "pezull" eshte ngjitur si fjale bashke te pakten 2000 vjet me pare.
Penzolo, baza e saj eshte folja ulu, ne formen e saj "ulu" te shqipes, e cila ne latinishten vulgare, e cila afersisht 1000 vjete pare ishte shendruar ne "olo". Meqenese ne Latnisht mungonte "u", u ishte v-ja qe te shqiptohej duhej te ishte nje zanore, u por qe kisht nje shkronje te perbashke me "v"-ne, dy kuptimore, ose njekuptimore me motrat e U-se te cilat jane O dhe Y.
Nuk kishte shans fonetik qe latinet te shqiptonin Y, biles dhe ata te pare te shqiptareve jugore cilet me vone ju vu emri greke i shqiptuan dhe e shkruan si "y" ne ypsilon por e shqiptuan si "i". Camerishthja i ka "i" te gjitha Y.
Sekreti i "pezull" eshte tek ulu. Gjuha eshte matematike dhe gjeometri. Vete folja"ul" eshte formuar nga negative e foljes leviz, lun, loz. Ulu eshte negativja e lun, leviz. Forma negative e pare e vjeter shqipes ka qenn vetem nje "u", e cil ka perfuanduar sot ne "nuk", forma primitive "nxuq" e cila mendoj ka nje burim nga gjuha e folur e pare. Ka perfunduar me "O" ne shumicen e gjuheve europiane sot si No, non, do not.
"Ulu" vjen nga nje u+lu, s'lun me shqipen e sotme, "nuk leviz". Sistemi referues baze eshte levizja e nje trupi njetezor, pra kur "nuk lun", je i ulur. Dhe eshte formuar shume kohe me pare fjales pezull, eshte ne grupin e fjaleve te para te formuar nga njeriu.
Negativja e negatives s'ulu, formohet shume me vone pasi u rrenjesos kuptimi "ul" dhe lindi ne ate kohe kur gjuha njerezore kishte shume me teper fjale.
Pra pezull vjen z'ulet nje dicka, me performancen vertikale, nuk leviz ne drejtim vertikal prej nje lartsie te preki token. Te gjitha gjuhet e vjetra te botes duhet te kene nje U ne foljen me u ul. Nese se kane jane gjuhe me te reja. Latinishtja eshte gjuhe shume e re.
Qendra e gjuhes njerezore te botes, jo vetem te euro-azise eshte alfabeti Vinca ku kane banuar per mijera vjet te paret tane. Dhe nuk eshte 8 mije vjet e vjeter, eshte shume me e vjeter. Gjuha Shqipe nuk rrezon vetem genjeshtren shkrimore Fenikase-Greke antike-Latinishte por gjithe teorite moderne jo vetem per etimologjine por edhe per ate shume me kryesore si eshte ndertuar gjuha.
Dhe nga injoranca e shkences se sotme, mos dija e kesaj, teorite moderne thone:
1) qe fjalet nuk ka nje baze llogjike dhe
2) ne fiillim eshte ndertuar gjuha e folur ndersa shume vone gjuha e shkruar, dhe gjuha e shkruar nuk eshte vecse thjesht nje kodifikim i gjuhes se folur.
Gjuha shqipe thote qe gjuha ka filluar me gjuhen e folur por ato kane qene shume pak fjale dhe pjesa me me e madhe eshte ndertuar nga gjuha simbolike e shkruar ne menyre evolutive, dhe nga alfabeti kodifikues i shkruar ne fazen e pjekur te saj. Pra gjuha e simbolike e shkruar ka lindur para shumices se fjaleve te gjuhes se folur. Simbolika shkrimore qe filloi ne muret e shpellave, shtepive te para njerezore, ju kodifikuan tingujt e folur. Pra gjuha shqipe thote te kunderten dhe rrezon gjithe shkencen gjuhesore te sotme dhe cka eshte fetare qe eshte shkruar per gjuhen deri me sot.
Evidence ku eshte ul e shqipes sot:
Eshte te "low" e anglishtes e rotulluar, eshte tek "alföldek" e hungarishtes kupton ultesire, eshte te "lautada" e gjuhes Baske kupton ultesire. Ne gjuhet e reja jane perdorur fjale te gjuhes se pare per te nje formuar nje koncept-fjale te re. Ndersa Latnishja perdor fjalen "kamba" per te percaktuar termin ultesire duke bete krahshasimin me nje trup njetezor ku kemba, pjesa e poshtme e trupit qe prek token te percaktoj termin ultesire, greqishtja perdor formen e piede per ultesire, ose Italishtja ka perdour ul te shqipes per te percaktuar ate pjese te trupi qe perdoret per tu ulur "culo", pjesa e trupit "ku ul" eshte bytha drejt. Keta shqipen jo qe e kane ne gjuhet e tyre por e kane dhe aty ku nuk jua pret mendja.
Greqishtja e sotme eshte nje transferim i rende fonetik, ose nje ndertimi i qellimshem kishtar devijues i fjales se gjuhes pare. Nuk mund te merret ne konsiderate per te gjetur origjinin e fjales dhe te gjuhes. Bile e kunderta. Eshte shume shume e re. Te gjitha keta gjuhetare nga mosdija kane dhene nje shtremberim te llahtarshem te kuptimit te fjaleve te shqipes dh ed kane ngritur nje ngrehine idiotike te pafund.
Eshte folja shkel, shkela qe do to thote kur perdor force levizese te kembes, kur vendos kemben mbi nje dicka keta ja kane dhene greqishtes antike dhe gjuhes para europine dhe kuptimin kembe, por qe kupton perkul thone gjuhetaret. Keta nuk marrin ne konsiserate te vetme gjuhe te gjalle te asaj gjuhe te para qe ka ardh deri sot. Shkel nuk mund te jete kemba, por eshte veprimi i kembes mbi nje objekt. Por kur gjuha kthehet ne dialekt dhe pastaj me vone dalengadale ne nje gjuhe me vete mund te mari kuptimin e kembes sic ja ndodhur me greqishten antike, por kjo nuk do te thote qe shkela kupton kemben. Gjithe fjalet kand nje origjine llogjike shume te forte. Vetite kryesor te kembes jane levizja dhe mbajtja e trupit dhe pozicioni i saj esht pjesa me ulet e trupi qe prek token. Tani perkul duhet te kete lidhje me folhen "ul" por jo kemben, ose me budadalleqe te tilla qe ka kuptim si pret, ndan.
Po ashtu njesite e shqipes "shkliej" ne dialektin Cam ose "shqyej" ne standart nuk kane lidhje logjike me kemben. Ose cfare lidhje ka "shkalloj" me kemben. Keta i kane te gjitha keto ne greqishten e vjetet por i kane deformuar kuptimin e tyre, se ose s,dine ose nuk duan te pranojne qe shqipja mban kuptimin e pare burimor te tyre. Keta jane shume shume larg gjetjes se kesaj. Jane ne injorance te plote.
Keshtu fjala kemba vjen From Proto-Indo-European *skélos (“curve, bending”), from *(s)kel- (“to curve, bend”).
Possibly related are σκελίς (skelís), σχελίς (skhelís, “rib(s) (of beef)”), but these may instead be from *(s)kelH- (“to cut, carve, split”) (cf. σκάλλω (skállō), σκύλλω (skúllō)), or Pre-Greek.
Ajo para greke eshte shqipja.
Noun Edit
σκέλος • (skélos) n (genitive σκέλεος); third declension
(anatomy) leg
Derived terms Edit
ἰσοσκελής (isoskelḗs)
Comments
Post a Comment