Është i vetmi gjuhëtar Topalli që fjalën e shqipes "drejt" e cilëson të huazuar përmes latinishtes vulgare nga latinishtja "dirēctus".
Nëse i bëjnë një analizë të grupit të fjalëve që kanë lidhje mendimore me "drejtë" çfarë origjine do të na sjelli.
Lidhja mes "drit" dhe "drejt" qëndron në rrënjën e tyre të përbashkët si formë dhe simbolikën e lashtë që e sjell vetëm gjuha shqipe në ditët tona.
Në shqip, "drit" dhe "drejt" vijnë nga e njëjta rrënjë. Kjo rrënjë shihet edhe në gjuhë të tjera, si latinishtja "directus" (drejt) dhe greqishtja "dreitos" (e qartë, e dukshme).
Në kulturat e lashta, drita shpesh shoqërohej me drejtimin dhe të vërtetën. Lidhja midis dritës dhe konceptit i/e drejtë mund të ketë lindur nga ideja se drita udhëton në një vijë të drejtë, gjë e lehtedukshme për këdo sot dhe në atë kohe.
Rrënja dhe simbolika e përbashkët midis "drit" dhe "drejt" pasqyrojnë lidhjet e thella midis koncepteve në gjuhë dhe kulturën e shqiptarëve,
A ka lidhje fjala "directus" e Latinishtes me fjalën dritë të saj?
Jo. Fjala e latinishtes për dritën ishte "lux".
Nëse i bëjnë një analizë të grupit të fjalëve që kanë lidhje mendimore me "drejtë" çfarë origjine do të na sjelli.
Lidhja mes "drit" dhe "drejt" qëndron në rrënjën e tyre të përbashkët si formë dhe simbolikën e lashtë që e sjell vetëm gjuha shqipe në ditët tona.
Në shqip, "drit" dhe "drejt" vijnë nga e njëjta rrënjë. Kjo rrënjë shihet edhe në gjuhë të tjera, si latinishtja "directus" (drejt) dhe greqishtja "dreitos" (e qartë, e dukshme).
Në kulturat e lashta, drita shpesh shoqërohej me drejtimin dhe të vërtetën. Lidhja midis dritës dhe konceptit i/e drejtë mund të ketë lindur nga ideja se drita udhëton në një vijë të drejtë, gjë e lehtedukshme për këdo sot dhe në atë kohe.
Rrënja dhe simbolika e përbashkët midis "drit" dhe "drejt" pasqyrojnë lidhjet e thella midis koncepteve në gjuhë dhe kulturën e shqiptarëve,
A ka lidhje fjala "directus" e Latinishtes me fjalën dritë të saj?
Jo. Fjala e latinishtes për dritën ishte "lux".
A ka lidhje "dreitos" e "greqishtes" me fjalën dritë të "greqishtes"?
Jo, fjala për dritë e greqishtes ishte ευκός (leukós) (nga duket e shqipes) dhe φῶς (fos) (nga shoh e shqipes)
Në greqishten e lashtë, "dreitos" zakonisht nënkuptonte:
- E qartë, e dukshme. (Nga drita)
- Drejt, i drejtpërdrejtë ose i drejtë (rrezet e dritës)
- E vërtetë. (Sepse mund ta shikosh dhe vërtetosh diçka kur e shikon atë e cila mundësohet vetëm nga drita)
Lidhja e saj me rrënjën e përbashkët "drit" dhe "drejt" të gjuhës shqipe nxjerr në pah origjinën e fjalës ku latinishtja dhe greqishtja e kanë huazuar këtë fjalë nga fjala dritë e shqipes sepse fjalët e gjuhës shqipe "drit" dhe "drejt" kanë të njëjtën formë dhe kanë një rrënjë dhe simbolikë të përbashkët, e cila nuk gjendet në latinisht ose në greqisht. Ndërsa latinishtja dhe greqishtja kanë huazuar këtë fjalë nga shqipja sepse fjalët e tyre për dritë (përkatësisht "lux" dhe "leukós"/"phos") nuk ndajnë të njëjtën rrënjë me "drit" si "drit" dhe "drejt" më shqip dhe "dre në gjuhën PIE.Thjesht "drit" e shqipes u bë "dreitos" në "greqishten" e lashtësisë dhe "directos" në latinisht, ndërsa "drejt" në shqip ishte bërë mijëra vjet më parë.
Lidhja Diell>dit>drit>drejt nxjerr ne pah lidhjen unike ndërmjet koncepteve në gjuhën dhe kulturën shqiptare, të cilat janë ruajtur dhe përcjellë në mijëra vjet.
Lidhja midis dritës dhe "i/e drejtë" dhe ideja që drita udhëton në një vijë të drejtë ka ndikuar n zhvillimin e këtyre koncepteve në gjuhët shqipe fillimisht dhe më vonë në gjuhët e reja.
Reference.
^ Topalli, K. (2017) “drejt”, në Fjalor Etimologjik të Gjuhës Shqipe, Durrës, Albania: Jozef, faqe 407.
Jo, fjala për dritë e greqishtes ishte ευκός (leukós) (nga duket e shqipes) dhe φῶς (fos) (nga shoh e shqipes)
Në greqishten e lashtë, "dreitos" zakonisht nënkuptonte:
- E qartë, e dukshme. (Nga drita)
- Drejt, i drejtpërdrejtë ose i drejtë (rrezet e dritës)
- E vërtetë. (Sepse mund ta shikosh dhe vërtetosh diçka kur e shikon atë e cila mundësohet vetëm nga drita)
Lidhja e saj me rrënjën e përbashkët "drit" dhe "drejt" të gjuhës shqipe nxjerr në pah origjinën e fjalës ku latinishtja dhe greqishtja e kanë huazuar këtë fjalë nga fjala dritë e shqipes sepse fjalët e gjuhës shqipe "drit" dhe "drejt" kanë të njëjtën formë dhe kanë një rrënjë dhe simbolikë të përbashkët, e cila nuk gjendet në latinisht ose në greqisht. Ndërsa latinishtja dhe greqishtja kanë huazuar këtë fjalë nga shqipja sepse fjalët e tyre për dritë (përkatësisht "lux" dhe "leukós"/"phos") nuk ndajnë të njëjtën rrënjë me "drit" si "drit" dhe "drejt" më shqip dhe "dre në gjuhën PIE.Thjesht "drit" e shqipes u bë "dreitos" në "greqishten" e lashtësisë dhe "directos" në latinisht, ndërsa "drejt" në shqip ishte bërë mijëra vjet më parë.
Lidhja Diell>dit>drit>drejt nxjerr ne pah lidhjen unike ndërmjet koncepteve në gjuhën dhe kulturën shqiptare, të cilat janë ruajtur dhe përcjellë në mijëra vjet.
Lidhja midis dritës dhe "i/e drejtë" dhe ideja që drita udhëton në një vijë të drejtë ka ndikuar n zhvillimin e këtyre koncepteve në gjuhët shqipe fillimisht dhe më vonë në gjuhët e reja.
Reference.
^ Topalli, K. (2017) “drejt”, në Fjalor Etimologjik të Gjuhës Shqipe, Durrës, Albania: Jozef, faqe 407.
Comments
Post a Comment