Skip to main content

Angel etymology and semantic generalizations.



Etymologjia e Engjëll dhe Përgjithësimet Semantike.

Njësia gjuhësore "engjëll" kupton " i ri dhe i pavdekshëm", ose me një rrugë tjetër të ndërtimit ëe gjuha Shqipe zëdor është "e ngjell". Vjen tek nëpëmjet “ne ngjall”, e cila përmban kuptimin semantik të njëshit, si fillim si dhe kuptimin semantic të njësisë tjetër të Shqipes “gjalle”, të cilat japin permbledhjen me shtesë kuptimore të njëra tjetrës një koncept të ri gjuhësor të " i ri dhe i pavdekshem" me fjalët e Shqipes së sotme.

Rruga e kaluar e tranformimeve fonetike :

" O>e>ë, nga lidhja :n+gjalle=ngjall; nga shkembimi dhe lidhja:ne+ngjall>engjall.

Hedhim dy pyetje për të gjet përgjigjet e mundshme të tyre. Ato janë:

1) Çfarë lidhje ka "engjëlli" me "lajmëtarin"?

2) Cila eshte karakteristika kryesore e nje engjelli?

Nga ç'njohim nga Librat, pavarësisht se kur, nga kush dhe për çfarë qëllimi janë shkruar kemi këto
karakteristika të engjëllit:

a) Eshte qënie mbinjerëzore. Pse? Ngaqë jeton pergjithnjë?

b) Eshtë shpirt. Ç’kuptojmë ne me shpirt?  Pse? Ngaqë ështe forma pasvdekjes dhe forma jonë jomateriale e pavdekshme?

c) Qëndron midis botës dhe parajsës. Pse? Ngaqë ështe qënie fizike e shikueshme si qëniet njerëzore por është i pavdekshëm si parajssnjerezia, ku njerëzit shkojnë dhe jetojnë me Zotin deri ne pafundësi?

d) Janë fëmijë, djem të Zotit. Çfarë thelbësisht i dallon nga njerëzit si të tillë? Ngaqë janë te pavdekshëm?

Ku është Shqipja tek biblat:

Kemi njësitë tek bibla hebraike “malak elohim” të cilën e kanë pranuar të përkthyer si “lajmëtari i Zotit". Por, Shqipja ka një fjalë të saj në gegënisht e cila është njësia “mak” per fëmijë, djalë. Mos do të thotë “malak Elohim” për “djalë i zotit”. "Malak" është "mak" një version i vjetër ndoshta i njësise së Shqipes për femije, por jo “messenger[messaggero]”, ose lajmëtar si e përkthejne sot hebraiket atë term. Njësia "malak" është përdorur edhe në Kuran. Në të dy rastet unë mendoj që ka kuptimin "Djem të zotit” dhe jo lajmëtarë të tij.


Duket qartë ngatërresa e madhe që ka ardhur në termilogjinë biblike si rezultat i mosnjohjes dhe mosvlerësimit të Shqipes. E shikojmë atë tek termi "theophan"[theophaneia], që ka lidhje me konceptin engjëll. "Theophany" është përkthyer si "dukja e zotit". Megjithatë, unë mendoj që "the-o-phan" (f -ja vjen nga kalimi i (b-v-bh-p) ka kuptim rrënjë më të thellë që vetëm Shqipja e jep të hapur duke u zbërthyer nga elementet e sotëm të saj të tilla si:
(1) the=say(English); dire (Italian).
(2) me pa=see(English), vedere(Italian).

Kuptimin "thenesi qe shikohet", pra mezënderguesi i Zotit me trup fizik, qe shikohet. *Theo, thënësi, folësi mund te shëndrohet në një *Theo me kuptimin e Zot si njësi gjuhesore me vonë, dhe për këtë ka shumë argumente mbështetetëse nga Biblat, të cilat nuk po i shtjellojmë këtu, ndërsa *phàinein “ i pamë”, pothuaj nuk ka ndryshuar në Shqipen moderne; është pranuar nga fonetistët tendenca ndrimore e m>n dhe anasjelltas.

Nese mund të shtoj edhe njësia messenger e ka bazën tek “mezënderguesi”. Thelbi i messenger: Me-ze-derg=me+sse+nger. Derguesi i zërit është kuptimi i parë farë, fillister semantik i këtij koncepti. Dërgon zërin tim diku tjetër, që sot ne e kuptojmë si lajmëtar , e të tjera performanca semnatike që ka marrë ky koncept si rezultat i shtesës gjuhësore gjatë kalimit të kohës.


Megjithatë koncepti i ëngjëllit, ku më afër është ende njësia Gege “angjëll”, është dhënë shumë qartë nga Daniel në bibël.

Koncepti bazë i ëngjëllit është një lidhje semantike katër elementëshe e tillë si:

"bijtë e zotit(1)+për shkak të (1): të pavdekshëm+për shak të (1): "theofan"+ për shak të (1): qënie mbinjerëzore".


Karekteristika që ka peshën kryesore mendoj unë është dyaliteti mendimor " i ri i pavdekshem", ose të " një ngjall" ende shumë afër fonetikisht dhe semantikisht në Shqipen e sotme.

Le ta lëmë për një moment mënjëanë Shqipen dhe të merremi me semantikën, ose peshën e koncpetit ëngjëll. Cili është elementi më i rëndësishëm në atë koncept, ose baza e tij?

Të qënit përjetë i gjallë,=n’gjallë, apo lajmëtar?
A kanë të dyja të njëtën rëndesë në atë koncept.

Vëjeni veten ne vënd të atij që ndërtoi fjalën për herë të parë. Fjalën Ëngjëll. Unë mendoj se fjlaëformuesit kanë pasur një parim bazë gjatë ndërtimit gjuhësor: Parimi i mbajtjes në mënd të cilësisë më të dukshme llogjike të objektit gjuhësor gjithmonë në sisteme ndërtuese krahasuse. Për një ndërtues fjale më i rëndësishëm element logjik, cilësi kryesore e Ëngjëllit është që ai është i përjetshëm. Systemi i krahasimit gjimthmonë varej nga objekti gjuhësor.

Luke 20:36

...nor can they die anymore, for they are equal to the angels and are sons of God, being sons of the resurrection.

..dhe as mund të vdesin më, për ata janë njësoj me ëngjëjt dhe janë bijtë e zotit, duke qenë bij të ngjalljes.(Luke 20:36)


Në rastin e emrave të përgjithshëm njerëzore ndërtuesi krahason objektin njerëzor më vetveten dhe gjen cilësinë kryesore dalluese midis tyre. Është njësoj si peshat fizike edhe llogjika. (Ketu mund te dal dhe indirekt gjuhesisht qe permbajtja e bibles eshte shkruajt nga njerezit)

Pse i vinte ajo cilësi si kryesore? Ashtu sistemi i llogjikes ndërton. Gjithmonë pyetja eshte bazë. Sepse ishin bijtë e zotit.

One day the "sons of God" came to present themselves before the LORD, and Satan also came among them (Job 1:6).

Ku jetojnë ata? Elementi i tretë i rëndësishëm. Qëndrimi me Zotin në parajsë është më i rëndësishëm se lajmëtar.

For when they rise from the dead (kuptimi pastër i ngjall të Shqipes), they neither marry nor are given in marriage, but are like angels in heaven (Mark 12:25).


Comments

Popular posts from this blog

Nephilim

N 'eh - Ph 'ih- L 'ee- M /  Nepheeleem Zacharia Sitchin (July 11, 1920 – October 9, 2010)  wrote the " Nephilim " (נְפִילִים) is derived from “nafàl" and means “fall". The term Nephilim occurs in Genesis 6:1-4, describing the point of time when three things began: men began to increase in number, came into existence the daughters of men , and the sons of God went to the daughters of men and had children by them. Is the "nephillim" really only a Hebrew word? That question is very subtle, however I think it has been more a limit of thinking for linguists rather than a serious argument. Let's begin first with the probable meaning the linguists think it is. We know that the " fall"  in every language means moving downward from a higher position involuntarily, usually by an accident, which maybe was the reason why Michael S. Heiser, PhD candidate, Department of Hebrew and Semitic Studies , University of Wisconsin

Total positional tolerance at material condition

Total positional tolerance at material condition (Hole) Suppose the Ø 1.005 / 1.010 hole is inspected and there are six parts with different ID dimensions. Their actual sizes checked with run out methods give that their actual axis is to be .006” over and up from the true position even though they have different actual ID’s. We want to know which part is within true position tolerance at MMC. Parts to be acceptable require some calculation when is used the run out method.             In GD&T, maximum material condition (MMC) refers to a hole that contains the greatest amount of material.             To understand and memorize simply and logically the concept, I suppose that you have a part designed as a square with one hole in the center, Ø 1.005 / 1.010 . You have produced just 5 parts and measured their holes. The hole of part #1 is on the low side of its tolerance Ø 1.005" and the hole of part #5 is on high side of its tolerance Ø 1.010". Here is the question: W

The connection between the Albanian language and Sumerian/Akkadian

Lidhja e gjuhës shqipe me sumerishten/akadishten. Akadishtja është një gjuhë magjepsëse—gjuha më e hershme që gjuhetarët e cilësojnë gabimisht semite—që ka mbetur e pashprehur për 2000 vjet. Vetëm në 200 vitet e fundit studiuesit kanë qenë në gjendje të deshifrojnë gjuhën e lashtë falë mbishkrimeve në pllaka guri dhe balte. Në vitin 2011, Universiteti i Çikagos më në fund botoi fjalorin e tij epik në tërësinë e tij. Më bëri shumë përshtypje një nga fjalët e para të fjalorit, fjala ABALU qe do të thotë të sjellësh, të transportosh, të mbartësh, të mbash fëmijën e palindur e thënë kjo per nje grua me barrë, etj. Abalu më bëri të mendoj për fjalët shqipe 'bie', 'grua me barrë', m'bart etj. Në atë fjalë-koncept janë tre embrioforma fillistare të gjuhës shqipe dhe origjinojnë prej vetë gjuhës shqipe. Me e nda në rrokje ABALU kemi A BA LU, kuptimi i tre fjalëve të dialektit Gege dhe del shumë qartë kuptimi i lëvizjes nga vëndi, dhe si pasojë dhe lëvizjen nga një vend në