Kodi G i gjuhës shqipe.
Analizoni vetëm këto fjalë Gomos (ngarkese) koine, gomar shqip, gamba latin dhe këmba shqip, etimologjia e të cilës gluhëtarët thonë se është huazim nga gamba.
Çfarë kanë të përbashkët këto fjalë? Ajo që është e përbashket në kuptimin e tyre themelor eshtë kodi.
Janë G(K) A M B.
Cila shkronjë mbart thelbin kryesor të kodit?
Me radhë A jo, M jo, B jo, K dhe G - janë kodet.
Çfarë është gama që thuhet se është greke?
Është piktograma e këmbëve të njeriut, por edhe K është e tillë, vetëm se është e rrotulluar. Të dy kanë ideogramin e mbajtjes, qe origjinon nga piktograma e mbajtjes së trupit nga dy këmbët.
Shikojeni me kujdes dhe analizojeni shkronjën g të greqishtes së vjetër.
Mendoj që fjala e parë ishte "gmba" ose "kmba" që në gegënisht u shkurtua në ma, G-ja dhe K-ja për të gjitha rastet shpjegon gomos, gamba, kemben dhe goma-rin, g mban, jo se mban është rrënja, por G është rrënja. Mban G, man G është si me thane G emer, ose quhet G.
Pse e donin gomarin njerëzit e pare, pse e zbutën?
Dhe pas zbutjes, për çfarë e përdorën?
Për qumësht? Për mish?
Jo, për të mbajtur një barrë, një ngarkesë, njësoj si këmba që u përcaktua më parë, por origjina është piktogrami i G-së që është gjetur në gdhendjet në gur nëpër shpella, në shkrimin e Vinçës dhe pothuajse në të gjitha gjuhët, por për me kuptue këtë ju duhet të dini kodin G.
Domethënë, aty ku takohen, tagohen-etiketohen(etigetojne) (të g-se) prekin njëri-tjetrin, dy gjëra janë të lidhura me njëra-tjetrën, të ngjitura me njëra-tjetrën, si në gola, goja, gjoks, gisht, gju, gjuhë, gushe, ngarkesë, kargo, grua, ngre, k(g)ushuri, k(g)omshi, gjiton, glu, legare, gje, thing, gur, ngas, gjuaj etj. Pra, një piktogram i thjeshtë i kthyer më vonë ne ideogram jep origjinën e fjalëve që etimologjia i përjashton nga krahasimi.
Dhe vetë karroca, për shëmbull, vjen nga “garrota”, e cila me kuptimin e dytë të shqipes jep ka rrota, por me kuptimin e parë kur u krijua fjala “gjë mbajttëse dhe levizese (me rrota)”, është ga+rrota, ku G është ngarkesa dhe rrota që vjen nga kodi "rotullon O," RO, është emri i parë i rrotës, qe u ideogramua në rro te shqipes dhe në mijëra fjalë te gjuhës shqipe, përcjelle në kohë të ndryshme të zhvillimit të saj ne gjuhët bija indeoeuropiane.
Pra, kuptimi-kod *gmbart plus rro kodin lëvizja rrotulluese e rrotës që sjellë lëvizjen (rro) nuk ka dallim thelbësor me kodet e fjalëve kal {karro-kal r>l], gomar, gamel, mushk(g)a, gajdhurit, etj. Ndryshimi i vetëm është pozicioni i ndryshëm i kodeve ndihmëse dhe shkurtimet dhe transformimet fonetike, të cilat sot gjënden lehtë sepse tashmë jane zbuluar ligjet e sakta shkencore të rjedhjes së tingujve tek njëri tjetri.
Në fjalët e mësipërme etimologjia rrëzohet me të gjitha metodat e saj për të gjetur origjinën e tyre, ose me saktë rrënjët fillestare mendim-formuese të fjalëve.
G shpjegon edhe latinishten "con"/kon që do të thotë së bashku, e cila vjen nga një *gon.
Njohja e kodit rrezaton dhe jep origjinën e fjalës, jo etimologjia, por vetëm gjuha shqipe e sjell këtë njohuri.
Dhe vetë fjala shqipe "kam" vjen nga gom, diçka që të takon (tagon), përket (berget), belong, të përket si gishti i përket pronësise së dorës, si këmbët e lidhura me njëra-tjetrën, si në apartengo-e bër n g është, g lidhje me një person a send.
Etimologjia është ndërtuar me shumë zgjuarsi për të ngatërruar gjurmët, për të humbur fillin në pafundësinë krahasimore të fjalëve, për të mos u zbuluar origjina e vërtetë e gjuhës dhe gjuha e parë.Është një lojë fjalësh që të çon në asgjë, ose rrugë pa krye thonë shqiptarët. Shumica e rrënjeve PIE që kam analizuar janë jo të gabuara, por shumë të gabuara.
Gjuha shqipe në etimologjinë e një fjale të vetme mund të japi 100 mundësi zbërthimesh ku të gjitha janë të debatueshme nga ideologjia e sotme gjuhësore, ndërsa një kod i gjuhës shqipe jep origjinen e 1000 e më shumë fjalëve të gjuhëve Indoeuropiane.
Analizoni vetëm këto fjalë Gomos (ngarkese) koine, gomar shqip, gamba latin dhe këmba shqip, etimologjia e të cilës gluhëtarët thonë se është huazim nga gamba.
Çfarë kanë të përbashkët këto fjalë? Ajo që është e përbashket në kuptimin e tyre themelor eshtë kodi.
Janë G(K) A M B.
Cila shkronjë mbart thelbin kryesor të kodit?
Me radhë A jo, M jo, B jo, K dhe G - janë kodet.
Çfarë është gama që thuhet se është greke?
Është piktograma e këmbëve të njeriut, por edhe K është e tillë, vetëm se është e rrotulluar. Të dy kanë ideogramin e mbajtjes, qe origjinon nga piktograma e mbajtjes së trupit nga dy këmbët.
Shikojeni me kujdes dhe analizojeni shkronjën g të greqishtes së vjetër.
Mendoj që fjala e parë ishte "gmba" ose "kmba" që në gegënisht u shkurtua në ma, G-ja dhe K-ja për të gjitha rastet shpjegon gomos, gamba, kemben dhe goma-rin, g mban, jo se mban është rrënja, por G është rrënja. Mban G, man G është si me thane G emer, ose quhet G.
Pse e donin gomarin njerëzit e pare, pse e zbutën?
Dhe pas zbutjes, për çfarë e përdorën?
Për qumësht? Për mish?
Jo, për të mbajtur një barrë, një ngarkesë, njësoj si këmba që u përcaktua më parë, por origjina është piktogrami i G-së që është gjetur në gdhendjet në gur nëpër shpella, në shkrimin e Vinçës dhe pothuajse në të gjitha gjuhët, por për me kuptue këtë ju duhet të dini kodin G.
Domethënë, aty ku takohen, tagohen-etiketohen(etigetojne) (të g-se) prekin njëri-tjetrin, dy gjëra janë të lidhura me njëra-tjetrën, të ngjitura me njëra-tjetrën, si në gola, goja, gjoks, gisht, gju, gjuhë, gushe, ngarkesë, kargo, grua, ngre, k(g)ushuri, k(g)omshi, gjiton, glu, legare, gje, thing, gur, ngas, gjuaj etj. Pra, një piktogram i thjeshtë i kthyer më vonë ne ideogram jep origjinën e fjalëve që etimologjia i përjashton nga krahasimi.
Dhe vetë karroca, për shëmbull, vjen nga “garrota”, e cila me kuptimin e dytë të shqipes jep ka rrota, por me kuptimin e parë kur u krijua fjala “gjë mbajttëse dhe levizese (me rrota)”, është ga+rrota, ku G është ngarkesa dhe rrota që vjen nga kodi "rotullon O," RO, është emri i parë i rrotës, qe u ideogramua në rro te shqipes dhe në mijëra fjalë te gjuhës shqipe, përcjelle në kohë të ndryshme të zhvillimit të saj ne gjuhët bija indeoeuropiane.
Pra, kuptimi-kod *gmbart plus rro kodin lëvizja rrotulluese e rrotës që sjellë lëvizjen (rro) nuk ka dallim thelbësor me kodet e fjalëve kal {karro-kal r>l], gomar, gamel, mushk(g)a, gajdhurit, etj. Ndryshimi i vetëm është pozicioni i ndryshëm i kodeve ndihmëse dhe shkurtimet dhe transformimet fonetike, të cilat sot gjënden lehtë sepse tashmë jane zbuluar ligjet e sakta shkencore të rjedhjes së tingujve tek njëri tjetri.
Në fjalët e mësipërme etimologjia rrëzohet me të gjitha metodat e saj për të gjetur origjinën e tyre, ose me saktë rrënjët fillestare mendim-formuese të fjalëve.
G shpjegon edhe latinishten "con"/kon që do të thotë së bashku, e cila vjen nga një *gon.
Njohja e kodit rrezaton dhe jep origjinën e fjalës, jo etimologjia, por vetëm gjuha shqipe e sjell këtë njohuri.
Dhe vetë fjala shqipe "kam" vjen nga gom, diçka që të takon (tagon), përket (berget), belong, të përket si gishti i përket pronësise së dorës, si këmbët e lidhura me njëra-tjetrën, si në apartengo-e bër n g është, g lidhje me një person a send.
Etimologjia është ndërtuar me shumë zgjuarsi për të ngatërruar gjurmët, për të humbur fillin në pafundësinë krahasimore të fjalëve, për të mos u zbuluar origjina e vërtetë e gjuhës dhe gjuha e parë.Është një lojë fjalësh që të çon në asgjë, ose rrugë pa krye thonë shqiptarët. Shumica e rrënjeve PIE që kam analizuar janë jo të gabuara, por shumë të gabuara.
Gjuha shqipe në etimologjinë e një fjale të vetme mund të japi 100 mundësi zbërthimesh ku të gjitha janë të debatueshme nga ideologjia e sotme gjuhësore, ndërsa një kod i gjuhës shqipe jep origjinen e 1000 e më shumë fjalëve të gjuhëve Indoeuropiane.
Comments
Post a Comment